Page 39 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 39

ี
                                                                     ี
                                                          ี เย่ยนเสวียเสว่ย
                                                         เย่ยนเสวียเสว่ย 37
                                                          ี
           เรียนต่อหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”
                                                   ั
                         ั
                  ฉันชอบช้นเรียนฝึกยุทธ์ของÈิÉย์พ่เจียงท้งสอง นอกเหนือจากฝึกฝนส ่ ี
                                             ี
           กระบวนท่าสังหารคนแล้ว พวกเขายังสอนเพลงมวยฝึกร่างกายและกระบวนท่า
                                                  ั
                  ี
                   ี
           ร�ากระบ่ท่น่ามองให้ฉันนิดหน่อยอีกด้วย ถึงทุกคร้งฉันจะไร้ความสามารถไม่อาจ
                                             ึ
           ท�าตามได้ สิบกระบวนท่าเรียนรู้ได้เพียงหน่งถึงสองกระบวนท่า แต่พวกเขาก็ท�า
                 ิ
                                      ิ
                                                              ี
           เพียงย้มๆ ไม่หมดความอดทน ย่งไม่มีทางเหมือนอาจารย์เจียงท่ใช้การฝึกหนัก
           มาลงโทÉคน แม้เป็นเช่นนี้ชั้นเรียนฝึกยุทธ์ก็ยังเหนื่อยมากอยู่ดี เมื่อรวมเข้ากับ
                    ี
                                                     ื
           การยิงธนูข่ม้าของใต้เท้าเซียนอวëในวันถัดไป ฉันเหน่อยแทบทุกวัน แต่ฉันชอบ
                                     ี
                                                                       ื
                                        ี
                                 ื
                          ี
                  ื
           ท่จะเหน่อยอย่างน้ พอเหน่อยแบบน้อยู่ตลอดฉันก็ไม่มีเวลาไม่มีแรงไปคิดเร่อง
             ี
           Í×è¹
                                   ี
                                           ิ
                  “ต้องการเรียน” ขณะท่ฉันแอบย้ม หันกลับมาก็พบว่าบนบันไดมีคุณชาย
           รูปร่างสง่างามยืนอยู่คนหนึ่ง
                  “ถวายค�านับจ้าวแคว้นน้อย!” เจียงเค่อกับเจียงฮ่นท�าความเคารพพร้อม
                                                       ั
           กัน
                                                         ี
                                                             ิ
                  เขาสวมชุดสี¿‡าทะเลสาบคู่กับสีขาวพระจันทร์ น่เขาเพ่งไปเก็บท้อง¿‡า
           สีครามกับเม¦ขาวลงมาใช่ไหม? แต่กลับดูสดใสกว่าท้อง¿‡าสีคราม อีกท้งสุÀาพ
                                                                    ั
           ละมุนละไมกว่าก้อนเม¦เสียอีก
                  เห็นเขาสวมชุดสูงÈักดìหรูหราจนชิน คาดไม่ถึงว่าสวมใส่ชุดอย่างน้จะย่ง
                                                                         ิ
                                                                     ี
                                   ิ
           ขับให้เขาดูเด่นขึ้น ชั่วขณะหนึ่งฉันไม่สามารถตอบสนองเขาคนนี้อย่างเขาคนนั้น
           ได้ และนอกจากความเคลิบเคล้มแล้วยังย้มเยาะสÀาพน่าข�าของเขาเล็กน้อย เขา
                                            ิ
                                    ิ
           เอาชุดหญิงรับใช้ในต�าหนักกลางของฉันไปสวมท�าไมกัน
                  เขามีท่าทางคาดไม่ถึงกับ ‘สีหน้าอ่อนโยน’ ของฉันอยู่บ้าง หลังกระแอม
                                    ิ
           ไออยู่ครู่ก็เอ่ย “พักสักครู่” แต่เพ่งจะเอ่ยจบและลงจากบันไดเขาก็ตีสีหน้ามืดคร้ม
                                                                        ึ
           “เจ้าก�าลังท�าอะไร?”
                  ฉันมองบนเสาปูนขาวท่วาด ‘ตุกตาหมู’ แวบหน่งแล้วก้มหน้าไม่พูดไม่จา
                                                       ึ
                                    ี
                                                                   ั
                                   ึ
                                ื
                           ิ
                 ั
                                                       ี
           ทันใดน้นฉันถูกเขาห้วคอเส้อข้น หลังรู้สึกตกใจและเจ็บท่มือข้างขวามีดส้นก็หลุด
           จากมือ ตัวฉันตกลงไปบนพื้น
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44