Page 40 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 40

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
          38 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2

                                ั
                                  ื
                “ดูใหดี” เขาพลิกหลงมอจับมดสนไว้แลวตวัดไปด้านหลงโดยไม่แม้แต่จะ
                    ้
                                               ้
                                                           ั
                                         ั
                                       ี
                                         ้
                                                                ึ
          หันไปมองเสาด้านหลัง บนเสาปูนขาวปรากฏรอยมีดลึกประมาณหน่งน้ว ทว่า
                                                                  ิ
                                              ึ
          ไม่มีเสียงแม้แต่น้อย “ตาเจ้า” ไม่รอให้ฉันลกขนเขาก็จับฉนขนมาแล้วยัดมดส้น
                                              ้
                                            ุ
                                                       ั
                                                                    ี
                                                                       ั
                                                         ้
                                                         ึ
          ใส่มือ “หากเสาปูนขาวนี้ใช้ฝึกได้ไม่ดี หาคอมนุÉย์มาจ�านวนหนึ่งเป็นอย่างไร”
                                                               ั
                                                                     ี
                                   ื
                คอมนุÉย์ เขา เขาพูดเร่องจริง ค�าพูดของจ้าวแคว้นน้อยมีคร้งไหนท่เป็น
          เรื่องไม่จริงบ้าง!
                         ั
                ฉันจับมีดส้นไว้แน่นอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด “ย้าก...!” หลังจากเสียงร้อง
          ค�าราม เสาปูนขาวก็ถูกตัดออกมาหนึ่งท่อน
                                                        ี
                ฉันข้ลืมแบบน้ได้อย่างไร เขาคือคนคนน้นนะ! คนท่ฉันเกลียดแค้นฝังลึก
                                               ั
                           ี
                    ี
             ั
                 ั
          คนน้น! ท้งน่าเÈร้าและน่าขัน รอยแผลเป็นอันเจ็บปวดท่เขาตีตราให้ ไม่นึกว่าจะ
                                                     ี
          ถูกเส้อผ้าชุดหน่งและค�าพูดกระซิบแผ่วเบาลบออกไปได้อย่างง่ายดาย ทุกเร่อง
                      ึ
                                                                      ื
              ื
          ในÀายหลังก็เช่นกัน มักจะลบออกไปได้อย่างง่ายดาย ทว่าครู่ถัดมาเขาก็จะตีตรา
          อันใหม่ให้ฉันอีกคร้ง ปลุกความเจ็บปวดของฉันให้ต่นข้นอย่างต่อเน่อง วนเวียน
                         ั
                                                              ื
                                                  ื
                                                     ึ
          แบบนี้ซ�้าๆ ไม่รู้จักเบื่อ
                                                                  ึ
                แต่พอคิดถึงเร่องราวก่อนหน้า ความรักอบอุ่นอ่อนโยนเพียงหน่งเดียวท ี ่
                           ื
                                              ึ
                                                                ี
          เขาผู้เย็นชามอบให้ฉัน ฉันก็ไม่เข้าใจ คนคนหน่งจะแตกต่างกันขนาดน้ได้อย่างไร
          เปลี่ยนไปโหดร้ายถึงเพียงนี้...
                วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ใกล้จะถึงช่วงสิ้นป‚อีกแล้ว เล็บมือข้างขวา
          ที่ฉันจับคันธนูทุกวันนั้นครูดจนเตียนหมดแล้ว ดีที่ปลายนิ้วก็เสียดสีจนเกิดหนัง
          ด้านขึ้นมาชั้นหนึ่ง ฉันถึงไม่ค่อยรู้สึกเจ็บ
                           ี
                ในช่วงเวลานเรียกได้ว่าจวนหมิงมีส่เร่องมงคลมาเยือนพร้อมกัน เร่อง
                           ้
                                              ื
                                                                      ื
                                            ี
          แรกคือ วันคลายวันประสูติอายุครบสิบแปดปของจ้าวแคว้นนอย เรื่องที่สองคือ
                     ้
                                              ‚
                                                          ้
                                              ี
          ก่อนวันคล้ายวันประสูติของจ้าวแคว้นน้อย สว่เหลียงเหรินใหก�าเนิดทารกแก่เขา
                                                         ้
               ึ
                            ี
                                                  ี
                                   ี
                                                                    ั
          คนหน่ง ขณะเดียวกันเถ่ยเจาเยว่ยนและหลานเจëยอวëก็มีข่าวมงคล สนมรักท้งสอง
                                               ี
                                                                      ื
                                             ื
                                                 ื
          ของจ้าวแคว้นน้อยต้งครรÀ์มังกรเช่นกัน ในเม่อมีเร่องมงคลเกิดข้นอย่างต่อเน่อง
                                                            ึ
                         ั
          จะเฉลิมฉลองอย่างไรก็ไม่มากเกินไป ต�าหนักกลางท่เงียบเหงาเลยมักได้ยินเสียง
                                                  ี
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45