Page 46 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 46
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
44 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2
ไหน เพราะถึงดูเหมือนนางจะเข้มงวดกับฉัน แต่ความจริงแล้วก็ปล่อยปละตาม
อารมณ์ แต่ไหนแต่ไรไม่เคยคิดเล็กคิดน้อยว่าฉันเรียนอะไรไปมากน้อยแค่ไหน
ขอแค่ฉันเรียนก็พอ
ี
“ใต้เท้าเซียนอวëรับต�าแหน่งอะไรท่จวนหมิงหรือ?” ฉันไม่เช่อว่านางมา
ื
ี
ื
เพ่อเป็นแค่อาจารย์ของฉันเฉยๆ หากนางรับค�าส่งมาเป็นอาจารย์ของกุ้ยจีจริงๆ
ั
ั
ก็ควรจะเหมือนอาจารย์เจียงแบบน้น มีเวลาก็มาสังเกตการณ์สักรอบ ลงโทÉฉัน
ั
ิ
สักหน่อย ไม่มีเวลาก็ปล่อยให้ฉันได้ท�าอะไรอิสระ ย่งไปกว่าน้นอาจารย์เซียนอว ë ี
ไม่เหมือนอาจารย์ที่สุขุมรอบคอบ
ึ
นางไม่คาดคิดว่าอยู่ๆ ฉันจะถามอย่างน้เลยอ้งไปครู่หน่งถึงค่อยแสร้ง
ึ
ี
เอ่ยอย่างน้อยเน้อต่าใจ “สตรีผู้หน่งจะสามารถรับต�าแหน่งอะไรได้ ก็แค่คนคอย
ึ
ื
�
ตามเสด็จจ้าวแคว้นน้อย ขุนนางขั้นห้าชั้นโทตัวเล็กๆ เท่านั้น”
ฉันเคยคิดว่านางอาจเป็นผู้ที่รับค�าสั่งให้มาเฝ‡าติดตามความเคลื่อนไหว
ิ
ึ
ั
ี
ี
ี
่
่
‡
่
ิ
ฉนอกคนหนง แต่พอคดอกทกลบรสกว่าไมมเหตผล คนทคอยเฝาตดตามความ
ู
ี
ุ
ึ
ี
ั
้
ิ
ิ
่
็
้
ั
ิ
เคล่อนไหวข้างตวฉันมไมน้อยแลว ต่อใหฉนตดป‚กกบนออกจากจวนหมงแหงน ้ ี
ี
ื
ั
่
้
ไม่ได้ ไม่จ�าเป็นต้องเพิ่มเข้ามาอีกคน Àายหลังก็พิสูจน์แล้วว่าฉันคิดถูกครึ่งหนึ่ง
นางมาเฝ‡าติดตามความเคล่อนไหวของคนจริงๆ เพียงแต่อีกฝ่ายไม่ใช่ฉันเท่าน้น
ื
ั
àͧ
ี
ั
“วันน้พอเท่าน้เพคะ เอาแต่ยิงเจ้าเป‡าน่งน่ไปก็ไม่มีประโยชน์ ไม่อย่างน้น
ี
ี
ิ
พรุ่งน้จับกระต่ายสักสองสามตัวมาให้พระสนมฝึกยิงเป็นอย่างไรเพคะ” ใต้เท้า
ี
เซียนอวีëเสนอ
ี
“กระต่าย?” ฉันนึกถึง ‘เส่ยวไป‰’ ท่เล้ยงอยู่ท่บ้านหลังเล็ก น่นเคยเป็น
ี
ี
ี
ั
ครอบครัวของฉัน “เหตุใดต้องเป็นกระต่าย ให้คนสองสามคนมายกเป‡าธนูวิ่งไป
เดินมาก็เป็นเป‡ามีชีวิตแล้วไม่ใช่หรือ?”
ื
ิ
ี
พอผู้คนรอบข้างได้ยินต่างก็ต่นตกใจ ทว่าใต้เท้าเซียนอวëกลับเอ่ยย้มๆ
“ความคิดดีเพคะ”
ชีวิตมนุÉย์มีค่ากว่ากระต่าย? อาจจะใช่กระมัง แต่ฉันจ�าได้แค่ว่าพวกที่
ตีฉันจะ¦่าฉันเหล่านั้นคือมนุÉย์ ส่วนที่อยู่เคียงข้างฉันคือกระต่าย
