Page 58 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 2
P. 58
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 2
56 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 2
ี
ไกลๆ เป็นองครักÉ์และทหารองครักÉ์หลวง ผู้ท่สวมชุดกระโปรงสี¿‡าข่ม้ากระโจน
ี
�
่
ี
ë
์
่
ี
ี
ึ
นามาด้านหน้าคือใต้เท้าเซยนอว หนงเคอหลงผานสถานการณการ¦่า¿ันทตดสน
่
ั
ั
่
ิ
ึ
ั
่
ิ
ี
่
ความเป็นความตายไปแลวพวกเขาถงคอยปรากฏตว ออกจะปฏบตหน้าทได้ไม ่
้
ั
ิ
เต็มความสามารถไปหน่อย
“เจ้าคิดจะ¦่าข้า?” อยู่ๆ คนที่ลูบปลอบม้าตัวโปรดก็ลุกขึ้นมาจ้องฉัน
ี
ฉันอดท่จะเซถอยหลังไม่ได้ เดิมคิดว่าการท่ฉันหันลูกธนูไปยังมือสังหาร
ี
ั
อย่างรวดเร็วเขาจะถือว่าเวลาช่วพริบตาน้นตาลายไป ดูท่าเขาคงเห็นมันอย่าง
ั
ชัดเจน
“ไม่...” ความหวาดกลัวท�าให้ฉันส่ายหน้า
“เจ้าเกลียดข้า? เกลียดจนแทบอยากจะ¦่าข้า?” เขาถามอีกครั้ง
ื
ิ
ฉันยืนน่งอ้งไร้ซ่งค�าพูด ฉันไม่รู้ว่าควรจะส่ายหน้าหรือว่าพยักหน้าเม่อ
ึ
ึ
ี
ี
เผชิญหน้ากับคนท่ไล่ต้อนเข้ามาทีละก้าว คนท่สีหน้าไร้อารมณ์ความรู้สึกน่ากลัว
ย่งกว่าคนท่แสดงอารมณ์ความรู้สึกใดๆ ฉันหลับตาคิดถึงโทÉของการสังหาร
ิ
ี
กÉัตริย์ เขาจะลงโทÉฉันอย่างไร ใช้กระบี่วิเÈÉตัดหัวฉันเหมือนกันหรือ?
“เช่นนั้นก็ดี” ทว่าเขาเอ่ยเพียงค�านี้แล้วเดินเฉียดไหล่ฉันไปทางองครักÉ์
และทหารองครักÉ์หลวงที่วิ่งมาถึงด้านหน้าแล้ว
็
กดี หมายความว่าอย่างไร ฉันคิดจะ¦่าเขา เช่นน้นกดี? ฉันเกลียดเขา
ั
็
เช่นนั้นก็ดี?
“พวกเราสมควรตายพ่ะย่ะค่ะ!”
ิ
ี
ื
ื
ื
ิ
ี
เม่อเผชญหน้ากับคนท่หมอบอยู่เต็มพ้น เขาท่เหน่อยล้าเป็นอย่างย่งก ็
โบกมือให้พวกเขาหลีกทางก่อนผลักใต้เท้าเซียนอวëท่เข้ามาห้ามเลือดให้เขาออก
ี
ี
และขึ้นม้าของนางจากไป
มือฉันท่ก�าแน่นอยู่ตลอดคลายออก คันธนูหยกตกลงพ้น ในตอนน้นเอง
ี
ั
ื
ฉันมีความรู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง
“รีบตามหมอหลวงใหญ่ให้พระสนมเร็ว!”
หลังเกิดเรื่องเขาไม่ได้สืบหาเอาความใคร
