Page 51 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 51
บทท่หก
ี
เม่อไม่มีสิทธìกินข้าวฉันจึงท�าได้เพียงกลับห้องไปเอนตัวลงนอนเท่าน้น
ิ
ื
ั
การนอนค่อนข้างไม่เปลืองแรง พอนอนหลับไปก็ไม่รู้สึกหิวแล้ว ผ่านไปช่วครู่ฉัน
ั
ได้ยินสองคนด้านนอกพูดคุยกัน คนหน่งเอ่ยว่าไม่อย่างน้นไปขอค�าแนะน�าจาก
ึ
ั
ิ
้
้
ั
ั
ี
ิ
ิ
�
ั
�
็
ี
คุณหนเฮ่อหลานใหเอาข้าวใหฉนกน ฉนกาลงจะดใจกได้ยนอกคนตาหนนางว่า
ู
อย่าไปยุ่งเรื่องไม่เป็นเรื่องให้มาก ช่างเถอะ นอนดีกว่า
ี
ในขณะท่สติพร่าเลือนก็ได้ยินคนเรียกว่า “แม่นาง” ฉันลืมตาข้นมองม่าน
ึ
ั
ิ
คลุมเตียงด้านบนด้วยความงุนงง ทันใดน้นจมูกอันว่องไวก็ได้กล่นหอมของอาหาร
ึ
้
ี
่
้
ุ
ี
ี
ี
ึ
่
ั
ุ
จงลกขนมานงในชวพรบตาเดยว ทขางเตยงนอกจากสตรสองนางทสวมชดสเรยบ
ั
่
ี
ี
ี
่
ิ
เม่อครู่น้แล้ว ยังมีสตรีนางหน่งท่บนÈีรษะปักด้วยป›นปักผมมุก ใส่ต่างหูห้อยมุก
ี
ี
ึ
ื
์
สวมชดกระโปรงผาต่วนเพมเขามาอกคน ดจากเสอผาอาภรณแลวม°านะสูงกว่า
้
่
้
้
ิ
ี
้
ื
ุ
ี
ู
้
สตรีสองนางนั้น
“เจ้าสมองหมูท้งสอง จริงๆ เลย คนจะหิวตายอยู่แล้วพวกเจ้าถึงค่อยมา
ั
ตามข้า” พอหญิงสาวต�าหนิทั้งสองเสร็จก็หันมาฝ„นยิ้มให้ฉัน “แม่นางกินอาหาร
เถอะ”
กับข้าวประกอบด้วยอาหารจากเน้อสัตว์หน่งอย่าง ผักสองอย่าง และ
ื
ึ
น้าแกงหน่งอย่าง คาดไม่ถึงว่าจะมีการปฏิบัติท่ดีอย่างน้ ฉันเกือบน้าตาไหลออก
�
ึ
�
ี
ี
