Page 48 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 48

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 1
          46 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 1

                                            ื
                พอเข้าประตูเมืองมาก็มีผู้คนสวมเส้อเกราะท่ท้งหนาและหนักประมาณ
                                                    ี
                                                     ั
                                   ื
          ส่ห้าร้อยคนต้งแถวรออยู่แล้ว เม่อเห็นรถม้าไม้สีด�าก็มีคนสองคนควบม้าเข้ามา
                    ั
           ี
          ก่อนจะลงจากม้าแล้วหมอบค�านับ ฉันทอดถอนใจอีกครั้ง แม้ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
                                   ี
          กันแน่ แต่เห็นฉากใหญ่โตอย่างน้ก็เดาออกได้เจ็ดแปดส่วนแล้ว คิดว่าคงต้องเป็น
          คุณชายน้อยตระกูลแม่ทัพและขุนนางบรรดาÈักดิìขั้นสูงนั่นแหละ
                หน่งในสองคนน้นค้างอยู่สักพัก จากน้นน�าทหารแถวหน่งรีบว่งไปเปด
                                                             ึ
                             ั
                   ึ
                                               ั
                                                                  ิ
          ทางด้านหน้า อีกคนก็น�าคนและม้ามาอารักขาอยู่ด้านหน้าและด้านหลังรถม้าไม้
          สีด�า
                เขตการค้าในเมืองเจริญรุ่งเรือง ผู้คนพลุกพล่านมากมาย เมืองอ่นๆ ไม่
                                                                  ื
          อาจเทียบได้ ดูละลานตาเต็มไปหมดจนฉันเวียนหัวจึงปดผ้าม่านลงแล้วกลับไป
                      ิ
           ั
          น่งเอนงีบ แต่เพ่งจะปดตาไปได้ไม่นานเท่าไรก็ได้ยินคุณชายฉีเรียก ฉันคิดว่าต้อง
                                ึ
          ลงจากรถแล้วจึงเลิกผ้าม่านข้น ทว่าไม่ต้องรอให้ก้าวเท้าออกไปก็ถูกคนผลักกลับ
          เข้ามา
                                            ่
                                 ้
                         ่
                        ี
                คณชายฉเอยหยอกลอว่า “รอสกคร ทนทรมานมานานขนาดนแลว ทน
                                                                 ี
                                         ั
                                                                 ้
                                            ู
                                                                   ้
                  ุ
          อีกหน่อยก็อย่าถือเลย”
                                ี
                                                                    ี
                ฉันอยากรู้ว่ามาถึงท่ไหนกันแน่เลยเปดผ้าม่านออก ประตูหัวสัตว์ท่ทาส ี
          แดงสามบานจึงสะท้อนเข้าสู่ดวงตา ทว่ายังไม่ทันได้ดูส่งอ่นก็ถูกก้อนหินขนาด
                                                     ิ
                                                        ื
                   ี
               ี
          ใหญ่ท่คดเค้ยวไปมาสองก้อนหน้าประตูดึงดูดความสนใจ ตามประตูวัดและÈาลา
                                               ู
                                            ั
                                                           ็
                                                       ั
                                                                ิ
                                                              ่
                                                     ่
                                                    ี
                                               ่
                                                     ี
                                                    ่
                                   ื
                                     ิ
                               ิ
                           ิ
                   ็
                                          ิ
                                            ้
                     ็
          ว่าการต่างกเปนพวกสงโตหนหรอกเลนหนตงอย แต่ทนกลบเปนแคหนสองก้อน
                                                                       �
          ท่ไม่ได้แกะสลักอะไรเลย ก้อนหินน้พิเÈษเป็นอย่างย่งหรือว่ามีความล้ลับลึกล้า
                                     ี
                                                                 ี
                                                   ิ
           ี
          กันแน่?
                                                        ี
                                                                     ี
                      ี
                                                                 ี
                ‘มังกรท่ยังไม่ได้เป็นมังกร จะแกะสลักได้อย่างไร’ น่ก็คือความล้ลับท่ฉัน
          รู้ในภายหลัง
                                             ี
                                      ี
                                 ื
                               ิ
                ไม่รอให้ฉันมองดูส่งอ่นๆ พ่สาวหงท่อยู่ด้านนอกก็ปดหน้าต่างเรียบร้อย
                  ั
          แล้ว จากน้นรถม้าเคล่อนท่อยู่ในคÄหาสน์หลังใหญ่มากอยู่เป็นเวลานาน รอจน
                           ื
                               ี
          ตอนลงจากรถฉันก็ใกล้จะหลับแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นใครท่แบกฉันเข้าห้อง พอได้นอน
                                                  ี
          ลงก็หลับไปโดยสมบูรณ์
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53