Page 55 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 1
P. 55
ี
ี
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 53
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
แต่ไม่มีทางเลือกแล้ว ตกดึกคงต้องด�าเนินการ
ื
ั
ี
เม่อเข้าสู่ช่วงกลางคืนฉันนอนอยู่บนเตียงโดยท่ไม่ได้หลับตา จนกระท่ง
ยามดึกสงัดคนเงียบสงบ เงียบสงบจนได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของฉัน ฉันก็ลุก
ึ
จากเตียง ในความมืดมิดฉันรวบท่นอนข้น ดึงม่านคลุมเตียงและผ้าม่านลง ยังม ี
ี
หมอนพิงทรงกลม พนักพิง และผ้าปูโต๊ะด้านนอกห้อง ของทุกอย่างท่ติดไ¿ง่าย
ี
ถูกน�าไปกองไว้ใต้หน้าต่างและข้างประตูม้วนเล็กๆ ด้านในห้อง สุดท้ายหยิบแจกัน
ั
เคลือบท่ปดด้วยผ้าหนาหลายช้นออกมาจากใต้เตียงพร้อมเอาน้ามันตะเกียงใน
�
ี
นั้นสาดบนสิ่งที่ลุกไหม้ได้ ก่อนจะเป†าแท่งจุดไ¿ให้ติดแล้วจุดไ¿
ั
ิ
ุ
้
ี
้
ี
ตอนท่สตรท้งสองนางมาถึงเพลงก็ลกลามจนทาใหพวกนางเข้ามาในหอง
�
ี
ึ
่
ี
ี
่
ึ
ู
ิ
่
ี
ไม่ได้แล้ว นางหนงกรดร้องเสยงแหลมวงออกไปเรยกผ้คน อกนางหนงตะโกน
ิ
ี
เรียก “แม่นาง” พร้อมกับว่งอ้อมจากประตูไปท่หน้าต่าง จากหน้าต่างอ้อมไปท ี ่
ประตูด้วยความกระวนกระวายใจ
บางทีอาจเพราะอยู่ห่างไกลเกินไป รอจนถึงตอนท่เสียงฝีเท้าเร่งรีบดัง
ี
้
่
สะเทอนพนดน ห้องทสร้างจากไม้กลกไหมจนเพลิงสูงเสยด¿‡าไปแล้ว ผทเข้ามา
้
ู้
ื
็
ุ
ี
ี
ี
ื
่
ิ
ั
ในลานบานมองครกษสบกว่าคน ดานหลงยงมเดกรบใช้อกสบกว่าคนถอนาตาม
ี
ื
ั
็
ั
ี
้
�
้
์
ั
ิ
ี
้
ิ
ึ
ึ
�
มา ไม่รอให้พวกเขาข้นไปสาดน้าดับไ¿ ในบรรดาองครักษ์ก็มีคนหน่งทะยานตัว
ั
เข้ามาแล้วถีบขอบหน้าต่างล้มลงท้งขอบ อาÈัยแสงจากไ¿ฉันมองเห็นใบหน้าเขา
ชัดเจน เป็นเยี่ยนซานคนนั้น ในที่สุดเขาก็มาแล้ว!
ี
ี
ื
“ข้าอยู่น่” ฉันเดินออกมาจากท่ซ่อน เม่อเห็นว่าฉันไม่ได้อยู่ในห้องอีกท้ง ั
เสื้อผ้าสะอาดเรียบร้อยครบถ้วน ทุกคนในที่เกิดเหตุต่างประหลาดใจอย่างยิ่ง
ุ
้
ึ
ิ
่
็
ี
เยยนซานจ้องมองฉนด้วยดวงตาเยยบเยนก่อนจะฉกคดอะไรขนมาได้
ี
ั
เขาสาวเท้ายาวๆ มาใกล้ฉัน เอามือใหญ่ปดใบหน้าฉันไว้แล้วห้วฉันมาตรงอก
ิ
ใช้ตัวบังสายตาคนอื่นๆ “ออกไปให้หมด!”
“ใต้เท้า เพลิงนี่...”
“ออกไป!”
ทุกคนรีบออกไปจากลานบ้าน เหลือเพียงสตรีที่คอยเฝ‡าฉันสองนางนั้น
ื
ึ
่
ี
เย่ยนซานทโกรธจดยกมอข้นจะจบฉันโยนออกไป แต่คดไปคิดมาคงกลัวว่าโยน
ั
ั
ี
ิ
