Page 46 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 46
TSUKIKO YUE
จนชวนให้อยากถามว่าราล์ฟ ลอเรนที่เคยใส่สมัยเข้ามหา’ลัยใหม่ๆ นั่นมันอะไรกัน กว่า
ั
ี
ั
จะมาถึงจุดน้ โทโมโตะทุ่มเทท�างานเป็นท้งครูสอนกวดวิชาและอาจารย์ช่วคราวอย่างขยัน
ขันแข็งมาตลอด
ทาคิงาวะเองก็มุมานะอดออมเตรียมไว้ส�าหรับชีวิตวัยชรา แต่เขาไม่เคยเสียดาย
เงินที่ใช้กับสิ่งที่ควรจะใช้ นี่มันก็ อืม เหมือนงานอาสาสมัครอย่างหนึ่งแหละ
(อา ฉันนี่มันใจดีอะไรอย่างนี้!)
ี
ื
ขณะท่ทาคิงาวะยกยอตัวเองในใจ โทโมโตะท่ฝั่งตรงข้ามก็เขียนกฎอย่างล่นไหล
ี
พลางคุยต่อ
“งั้นค่าไฟให้โทโอรุจ่ายสองส่วน ฉันจ่ายสามส่วนเป็นไง?”
“ยุ่งยาก หารกันครึ่งหนึ่งไปเถอะ”
อาสาสมัคร อาสาสมัคร
“แต่มันไม่ยุติธรรมนะ”
“ดื้อด้านจริง”
งานอาสาสมัครต้องการความยุติธรรมซะที่ไหนกันล่ะ
ึ
ั
“ง้นค่าไฟหารกันคร่งหน่งแล้วกัน ขอบใจนะ ต่อไปก็... จริงสิ พวกของใช้ในชีวิต
ึ
ประจ�าวันอย่างกระดาษทิชชู แชมพู หรือน�้ายาซักผ้าเอายังไงดี?”
ทาคิงาวะที่โดนถามกะพริบตาปริบๆ เขาไม่ได้นึกถึงเรื่องพวกนั้นเลย
“จะใช้ด้วยกันเรอะ?”
ี
�
ื
“น้ายาซักผ้าอาจชอบคนละแบบ แต่กระดาษทิชชูน่สิ ถ้าต่างคนต่างซ้อมันก ็
แปลกๆ นะ ไม่มีที่วางด้วย”
ี
จะว่าไปก็จริง ทาคิงาวะไม่มีแชมพูหรือน้ายาซักผ้าท่ชอบเป็นพิเศษ เขาพยักหน้า
�
12 เสื้อผ้าตามกระแสราคาไม่แพง ต้นทุนต�่า ผลิตออกมาครั้งละจ�านวนมาก
43
