Page 50 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 50

TSUKIKO YUE


                                  ี
          พิเศษหรอก ก็แค่เหล้าโชจูโซบะท่โทโมโตะน�ามาพร้อมกับบอกว่า “ฉลองย้ายบ้าน” อร่อย
          จนดื่มเพลินไปหน่อย ท�าให้ครึ้มอกครึ้มใจเล็กน้อยเท่านั้นเอง

                                ี
                เพราะอย่างน้นตอนท่อีกฝายโพล่งออกมาว่า “ง้นต่อไปเป็นเร่องตอนท่จะยกเลิก
                          ั
                                                                   ี
                                                            ื
                                                  ั
          การอยู่ด้วยกัน” เขาจึงรู้สึกงานกร่อย
                “อะไรเล่า หมดสนุกกันพอดี เรื่องพรรค์นั้นไม่เห็นต้องตกลงกันตอนนี้ก็ได้นี่นา”
                                              ่
                                ิ
                              ่
                        �
                ทาคิงาวะทาหน้านวค้วขมวดยกใหญ่ แตโทโมโตะท�าหน้าจริงจงตอบว่า “มันเป็น
                                                             ั
                              ิ
          เรื่องส�าคัญ” เล่นเอาทาคิงาวะขมวดคิ้วหนักขึ้น
                                                          ี
                               ื
                “ฉันไม่ชอบ ตกลงเง่อนไขการหย่าตอนก�าลังจะแต่งงานเน่ยนะ ไม่คิดรึไงว่าถ้าจะ
          หย่าก็ไม่ต้องแต่งงานแต่แรกสิ”
                ทันใดนั้นโทโมโตะก็ท�าหน้าขึงขังมองมาทางนี้
                        ั
                “พูดแบบน้นแปลว่าจะมาอยู่ร่วมบ้านกับฉันโดยเตรียมใจไว้พอๆ กับการแต่งงาน
          เหรอ?”
                “ฉันล้อเล่น”

                ทาคิงาวะหัวเราะเยาะ อีกฝายรับว่า “นั่นสินะ” โดยไม่ถือสาและกลับมาท�าหน้า

          ยิ้มระรื่นที่ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่เหมือนทุกที
                                          ั
                “แต่ถ้าอย่างน้น ฉันว่าตกลงกันไว้ต้งแต่ตอนน้เลยน่าจะดีกว่า ถ้าไม่ตกลงกันไว้
                          ั
                                                  ี
          ก่อน พอถึงเวลาขึ้นมาจริงๆ อาจพูดล�าบากก็ได้”
                (...หมายความว่า นายคิดว่าการอยู่ร่วมกันครั้งนี้จะจบลงสักวันหนึ่งสินะ)

                ความรู้สึกไม่สบอารมณ์ผุดขึ้น แต่ก็สั่งสมอยู่แค่ส่วนลึกในอก ไม่ได้พุ่งขึ้นมาถึง

          ปาก
                ทาคิงาวะนิ่งเงียบ โทโมโตะสังเกตสีหน้าของเขาพลางเอ่ยข้อเสนอ

                                                      ้
                                                                   ิ
                                           ี
                                                 ่
                                           ่
                                        ี
                      ่
                       ้
                            �
                “กรณทยายไปทางานทอนหรอมคนทอยากแตงงานดวยและอยากยกเลกการอย   ู ่
                    ี
                      ี
                                  ่
                                     ื
                                  ื
                                 ่
                                 ี
          ด้วยกันเพ่อความสะดวก ควรปรึกษากันล่วงหน้าอย่างน้อยหน่งเดือน แต่ถ้าเป็นกรณีท ่ ี
                 ื
                                                        ึ
                                         47
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54