Page 52 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 52

TSUKIKO YUE


                นั่นมันอะไร เมียรึไง ต่อให้เป็นงานอาสาสมัครก็ไม่มีทาง
                “อืม ก็ได้” โทโมโตะตอบ มองมาด้วยสีหน้าเหมือนแฝงความนัย

                            ั
                “ถึงจะพูดแบบน้น วันดีคืนดีโทโอรุอาจพาคู่แต่งงานมาเปดตัวหน้าตาเฉยก็ได้
          เผลอๆ อาจจดทะเบียนเงียบๆ ก่อนพามาด้วย”
                “ไม่มีทาง” ทาคิงาวะส่ายศีรษะ ต่อให้เป็นไปได้ท่จะยกเลิกการอยู่ด้วยกัน เร่อง
                                                    ี
                                                                        ื
                             ี
                                                            ิ
                                            ั
          น้นก็ไม่มีทางเด็ดขาด คนท่เขาหลงใหลขนาดน้นรับรองว่าต้องสวยพร้ง หุ่นดี นิสัยดี ไม่
           ั
          จ�าเป็นต้องปดบัง มีแต่จะคุยโวโอ้อวดซะมากกว่า
                แต่โทโมโตะกลับคุยเรื่องนี้ต่ออย่างผิดวิสัย
                “จริงเหรอ? แต่อย่างน้อยนายก็น่าจะมีคนที่ชอบอยู่บ้างใช่ไหม”

                                                             ั
                     ี
                “เซ้าซ้ชะมัด ถ้ามีฉันจะมาอยู่กับนายท�าไมเล่า คงปฏิเสธไปต้งแต่ตอนย้ายบ้าน
          แล้ว”
                ทาคิงาวะหัวเราะเยาะก่อนจะเขย่าแก้วเหล้าโชจู
                                           ่
                                ึ
                                                                    ิ
                                           ี
                     ู
                                                         ้
                                                           ุ
                                                                   ุ
                                                         ิ
                “ฉนพดบ่อยๆ ไม่ใช่รไง ถ้าเจอคนทหลงใหลจนอยากทงทกอย่างไปอทศตวให้
                  ั
                                                                       ั
          มันก็เรื่องหนึ่ง แต่ถ้าไม่เจอ ฉันจะใช้ชีวิตอย่างรักในอิสระของตัวเอง”
                ค�าประกาศของทาคิงาวะท�าให้โทโมโตะหัวเราะลั่นอย่างสนุกสนาน เป็นคนที่ไม่
                                                                 ี
          เห็นว่าค�าพูดก้าวร้าวของทาคิงาวะก้าวร้าวตามเคย แต่ถ้าเขาไม่ใช่คนแบบน้ ทาคิงาวะก ็
          คงไม่คิดจะอยู่ร่วมชายคาด้วยแต่แรก
                “...จะว่าไปแล้ว เวลาฉันพูดแบบนี้ นายไม่ยักผงะเลยนะ”
                ทาคิงาวะพึมพ�า อีกฝายเปลี่ยนจากยิ้มละมุนเป็นยิ้มแห้งๆ
                “ฉันเองก็ใช้ชีวิตตามใจชอบ เลยพอเข้าใจความรู้สึกของโทโอรุอยู่เหมือนกัน แค่
          ไม่ได้พูดออกมาเท่านั้นเอง”

                “เหวอ หน้าซื่อใจคด”

                “โทโอรุไม่มีหน้ามาว่าอย่างนั้นหรอกนะ”


                                         49
   47   48   49   50   51   52   53   54