Page 42 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 42
TSUKIKO YUE
“ขอโทษนะครับ เสื้อผ้านี่ขอห่อไปพร้อมกับตู้เลยได้ไหม?”
พนักงานถาม ทาคิงาวะตอบกลับในทันทีไม่ออก รู้ตัวอีกทีก็เผลอยืนคุยในสภาพ
กางเกงในตัวเดียวซะแล้ว ต้องกลับเข้าไปหยิบเสื้อผ้า...
(ซะที่ไหนล่ะ!)
เขาแย้งตวเองในใจ จะบ้าเรอะ ตรงนต้องปฏิเสธว่า ‘จะไม่ย้ายบ้าน’ ต่างหากเล่า
ี
้
ั
ท้งท่รู้อย่างน้น ค�าพูดห้ามปรามกลับไม่ยอมออกมา ไม่รู้เป็นเพราะความเห็นใจ
ั
ั
ี
ี
ี
พนักงานท่ว่า ‘โดนแคนเซิลกะทันหันเอาปานน้มันเกินทน’ หรือเป็นเพราะตนไม่ได้รังเกียจ
การย้ายบ้านขนาดนั้นกันแน่...
“นี่ โทโอรุไม่คิดว่าน่าสนุกเหรอ? ใช้ชีวิตด้วยกันสองคนน่ะ”
โทโมโตะท่อยู่ข้างๆ พูดหว่านล้อม สีหน้าบ่งบอกว่าอ่านความลังเลของทาคิงาวะ
ี
ออกทะลุปรุโปร่ง สมแล้วที่คบค้ากันมานาน
ั
ี
้
ี
“ปานนแล้วเราไม่จ�าเป็นต้องเอาใจใส่กันและกนด้วย ดออกว่าไหม? มาทดลอง
ดูกันก่อนเถอะ”
ทาคิงาวะพลาดอย่างจังตรงท่เผลอมองหน้าโทโมโตะ เขาไม่เคยปฏิเสธค�าชวน
ี
ั
ื
ื
ของชายคนน้ได้อย่างเด็ดขาดเลยสักคร้ง ต่อให้เป็นเร่องน่าเบ่อแค่ไหน พอออกจากปาก
ี
โทโมโตะแล้ว มันมักจะฟังดูน่าสนใจอย่างเหลือเชื่อเสมอ
“...ให้ตายสิ นายนี่มันชอบท�าอะไรตามใจตัวเองแท้ๆ”
พอสบถพร้อมเดาะลิ้นเสร็จ ทาคิงาวะก็หันไปตะโกนใส่ด้านในห้อง
“รอเดี๋ยวครับ ผมจะไปหยิบเสื้อผ้ามาเปลี่ยน!”
...แต่ว่าการตัดสินใจนั่นมันผิดพลาดรึเปล่านะ รู้สึกเหมือนผิดพลาดยังไงไม่รู้
(ต้องผิดแน่ๆ! ชัวร์ปาบ!)
“ยุ่งยากชะมัด”
39
