Page 39 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 39
จดเปลยนของใจในวัยสามสิบ
่
ี
ุ
“หรือว่า โทโอรุจ�าไม่ได้?”
แม้จะเป็นประโยคค�าถาม น้าเสียงน้นก็เป่ยมความม่นใจ ทาคิงาวะท่ไม่ชอบเวลา
ี
�
ั
ั
โดนพูดเป็นนัยๆ ใส่ถามกลับว่า “เรื่องอะไร?” ด้วยน�้าเสียงไม่สบอารมณ์
“ตอนไปดื่มวันก่อน โทโอรุบอกว่าจะย้ายบ้านวันนี้”
“ไม่เห็นรู้เรื่องเลย”
“ไม่ใช่ไม่รู้เรื่องแต่จ�าไม่ได้ต่างหาก ขอโทษที ฉันเองก็ไม่ทันระวัง ทั้งที่รู้แท้ๆ ว่า
เวลาดื่มหนักไป โทโอรุจะจ�าอะไรไม่ได้”
โทโมโตะขอโทษพลางยิ้มเฝ่อน จากนั้นจึงอธิบายต่อ
“โทโอรุบอกว่าจะย้ายมาอยู่บ้านฉัน แต่การย้ายบ้านมันยุ่งยาก ยกให้ฉันจัดการ
แทน ฉันเลยไปหาพนักงานขนย้ายมาให้ พวกโคยามะเป็นพยานได้ ไม่เช่อลองไปถามพวก
ื
นั้นดู”
อีกฝายชิงดักทางไว้ก่อนอย่างนุ่มนวล ความท่คบค้ากันมานาน โทโมโตะจึงรู้ด ี
ี
ว่าต้องพูดอย่างไรทาคิงาวะถึงจะยอมหุบปาก ทาคิงาวะปวดหัวจนยกมือกุมหน้าผาก
ื
ี
ั
ั
“...น่นน่ะ หรือว่าจะหมายถึงเร่องน้น ไอ้ท่คุยกันว่า ‘ถ้าสามสิบแล้วยังโสด’ น่ะ
เรอะ?”
“ใช่ นั่นแหละ”
“เจ้าบ้าเอย”
ทาคิงาวะโพล่งอย่างระอา
ื
“ฉันก็แค่เล่นต่อจากเร่องล้อเล่นสมัยเรียน อย่าถือค�าพูดข�าๆ ของคนเมาเป็นจริง
เป็นจังสิ งี่เง่าน่า”
“แต่โทโอรุถามเองนะว่า ‘นายว่าไง?’ และฉันก็ตอบว่า ‘ไม่มีปัญหา’ ด้วย”
“...ตรงนั้นฉันจ�าได้”
ั
ิ
เขายอมรับอย่างอิดออด การต่อปากต่อค�าเร่มมาจากค�าพูดส้นๆ ของโอคุโมโตะ
36
