Page 44 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 44
TSUKIKO YUE
“มาก�าหนดกฎที่จ�าเป็นต่อการอยู่ร่วมกันเอาไว้ดีกว่า”
แหงะ ยุ่งยากชะมัด ทาคิงาวะเกาหัวแกรกๆ
“ช่างเถอะ เรื่องพรรค์นั้นคิดเอาเองตามความเหมาะสมก็ได้”
ั
้
“ถงจะพดอย่างนน ถ้าไม่ตงกฎไว้ตงแต่ตอนน เดยวจะกลายเป็นความเครยด
ึ
ู
ี
้
ี
๋
ี
้
ั
ั
้
สะสมเอาทีหลังได้นะ”
ถ้อยค�าน้นบ่งบอกว่าหมายถึงทาคิงาวะมากกว่าตัวเอง ทาคิงาวะแค่นเสียงหัวเราะ
ั
เยาะดัง เฮอะ อย่างไม่ชอบใจ
“ไม่เป็นไรหรอก นายแค่ปรับตัวตามฉันก็พอ ยังไงนายก็ไม่ได้ท�างานอยู่แล้ว แค่
งานบ้านน่าจะท�าได้ใช่ไหมล่ะ”
้
้
ทาคิงาวะรูดีวาโทโมโตะเพิ่งควาปริญญาเอกได้เมื่อปลายปการศึกษาที่แลว และ
่
้
ี
หลังจากน้นก็ได้รับเงินทุนวิจัยแบบมีก�าหนดระยะเวลา ท�างานวิจัยท่มหาวิทยาลัยต่อใน
ั
ื
ฐานะนักวิจัยสัญญาจ้างพิเศษ แต่ถึงจะมีค�าน�าหน้าว่าดอกเตอร์อันร่นหู โดยสรุปแล้วก ็
่
ั
่
ี
ิ
เปนหนสญขายไมออกทหางานท�าไมได้ทงๆ ทมีใบปรญญาเอกตดตว ดงนนจึงไมได้ทางาน
ั
้
ิ
็
้
ี
�
่
ั
่
ี
ู
่
ั
้
ตั้งแต่เก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็น
ฝายทาคิงาวะน้นยุ่งอยู่กับงานสินเช่อนิติบุคคลของธนาคารยักษ์ใหญ่ เขาต้อง
ื
ั
ว่งวุ่นไปหาลูกค้าเช้ายันค่า ตกกลางคืนก็ต้องท�างานเอกสารทุกว่ทุกวัน ต่อสู้กับการควบคุม
�
ี
ิ
ช่วโมงท�างานตามกฎหมายอันเข้มงวดท่เวียนมาในช่วงงานยุ่งสุดขีดทุกไตรมาสพร้อมๆ
ั
ี
กับจัดการงานท่ท่วมหัวให้เสร็จแบบหวุดหวิด เร่องงานบ้านน่ะไม่ต้องสัญญากันด้วยซ้า
ื
�
ี
คนท�าได้นั่นแหละควรเป็นคนท�า
แทนที่จะโกรธถ้อยค�าจองหองของทาคิงาวะ โทโมโตะกลับหรี่ตาอย่างขบขัน
“ได้สิ ฉันไม่ได้เพิ่งมาดูแลโทโอรุเอาปานนี้นี่นา”
ี
ู
ู
ึ
อกฝายยอมรบอย่างง่ายดายจนน่าผดหวง ถงจะร้สกเหมอนโดนดถกนดๆ แต่
ิ
ึ
ู
ื
ั
ิ
ั
เท่านี้ก็ท�าให้โทโมโตะรับปากได้แล้ว
41
