Page 44 - อ่านฟรี หนึ่งใจรักของปีศาจน่าชัง
P. 44
ISEHARA SASARA
ื
ิ
คอยอธิษฐานให้ความทุกข์ของมาซาโตะบรรเทาลง เม่อจับกล่นอายของเด็กชายได้ อาโอะ
ก็รีบลงไปรอรับทันที แต่อีกฝายยังดูไม่ค่อยร่าเริงเท่าไร
ระหว่างท่ไม่ได้เจอกันมาซาโตะเหมือนโตเป็นผู้ใหญ่ข้นทันควัน แววตาซุกซนไร้
ี
ึ
เดียงสาดูสงบเสงี่ยมลง ขณะที่ใบหน้าฉายแววเศร้าหมองเล็กน้อย
ท้งสองน่งเคียงกันริมบึงเช่นเคย อาโอะวางมือไว้บนตักของมาซาโตะเงียบๆ เพ่อ
ั
ั
ื
ปลอบโยน
“อาโอะ...ฉัน...”
ิ
มาซาโตะท�าหน้าเคร่งน่งไปครู่หน่ง ก่อนจะหันมาเปดปากพูดราวกับท�าใจได้แล้ว
ึ
“ฉัน...อาจจะต้องไปอยู่ที่สถานสงเคราะห์ล่ะ”
(สถานสงเคราะห์...?)
อาโอะเผลอถามซ�้าเพราะได้ยินศัพท์ไม่คุ้นหู
ี
จากท่มาซาโตะอธิบายมา มันคือสถานพักพิงส�าหรับเด็กท่ก�าพร้าพ่อแม่เหมือน
ี
มาซาโตะ อาโอะเองก็นึกภาพไม่ออกว่าแท้จริงแล้วเป็นสถานท่แบบไหน แต่เท่าท่สังเกต
ี
ี
จากสีหน้า มาซาโตะเหมือนจะไม่อยากไปเท่าไร
(มาซาโตะ...ไม่อยากไปที่นั่นเหรอ?)
หลังได้ยินค�าถาม สีหน้าของเด็กชายก็ยิ่งหม่นหมองกว่าเดิม
ั
ื
“สถานสงเคราะห์น่น น่งรถไฟจากหมู่บ้านไปแค่ห้าสถานีก็จริง แต่ว่าช่อเสียงไม่
ั
ค่อยดีเท่าไร ตอนนี้ฉันพักอยู่กับคนแถววัด แต่จะให้อยู่ที่นั่นไปตลอดก็ไม่ได้...สุดท้ายคง
ต้องไปที่สถานสงเคราะห์อยู่ดี”
ั
ื
ในอกพลันเจ็บแปลบเม่อเห็นมาซาโตะท่ยังเป็นแค่เด็กก�าลังน่งคอตกกับการ
ี
ตัดสินใจท่ยากล�าบาก แม้หนทางจะมีเพียงเท่าน้ก็ตาม แค่คิดว่าเด็กชายต้องไปเผชิญ
ี
ี
ความขมขื่นในสถานที่ที่ตนไม่รู้จัก อาโอะก็ปวดร้าวแทบขาดใจ
(อุตส่าห์ได้เป็นเพื่อนกันแล้วเชียว...)
41
