Page 41 - อ่านฟรี หนึ่งใจรักของปีศาจน่าชัง
P. 41
่ ึ ี ั
หนงใจรักของปศาจน่าชง
อาโอะดีใจเหลือล้นจึงใช้มือเล็กจ้อยของตนกอดมาซาโตะสุดแรง กลิ่นแดดอุ่นๆ
โชยมาจากตัวของเด็กชายที่มีรอยยิ้มเปอนอยู่บนใบหน้า
ั
ั
อาโอะเจอมาซาโตะครงแรกช่วงก่อนปดเทอมฤดร้อน หลงจากนนฤดูใบไม้ร่วง
ู
้
ั
้
ฤดูหนาว และฤดูใบไม้ผลิก็ผ่านเลยไปจนเวียนมาถึงปดเทอมฤดูร้อนอีกคร้ง มาซาโตะ
ั
ั
ข้นช้นประถมห้าแล้ว แต่ยังคงมาเล่นกับอาโอะเหมือนเคย ส่วนอาโอะก็ลงไปรับเด็กชาย
ึ
มาน่งอ่านหนังสือกินขนมริมบึงเฉกเช่นทุกคร้ง และเล่น ‘เบสบอล’ ด้วยกันบ้างเป็นบาง
ั
ั
เวลา
ั
ฝีมือการตีลูกของอาโอะพัฒนาข้นมาก ส่วนมาซาโตะไปไกลกว่าน้น ดูท่าจะได้
ึ
ื
ี
ื
ี
เล่น ‘เบสบอล’ กับเพ่อนท่โรงเรียนแล้ว อาโอะปล้มใจมากท่เด็กชายบอกว่าเป็นความด ี
ความชอบของมัน
่
้
แมจะหาเพื่อนไดแลวแตมาซาโตะก็ยังยืนยันค�าเดิมวา “เลนกับอาโอะสนุกที่สุด”
่
่
้
้
และมาท่บึงอย่างสม่าเสมอไม่เปล่ยน ต้งแต่ยอมเปดใจเล่าเร่องส่วนตัวมาซาโตะก็มักจะ
ั
ี
ื
ี
�
น�าปญหาหรือสิ่งที่ตัวเองคิดอยู่มาแบ่งปนให้ฟงบ่อยๆ
ั
ี
ึ
ี
ั
หน่งปีมาน้ท้งสองคุยกันสารพัด ทุกคร้งท่มาซาโตะมาปรึกษา อาโอะจะช่วยคิด
หาค�าตอบไปด้วยกัน และให้ค�าแนะน�าท่เปียมด้วยก�าลังใจกลับไป แม้อาโอะจะไม่ค่อย
ี
เข้าใจสังคมของมนุษย์ แต่เด็กชายก็จะต้งใจฟงพร้อมกับพยักหน้าหงึกๆ และตบท้ายด้วย
ั
รอยยิ้มกับค�าชมทุกครั้งว่า “อาโอะสุดยอดไปเลย”
ั
ื
ี
ั
ึ
ตลอดหน่งปีท่ผ่านมาท้งคู่คือเพ่อนซของกันและกัน วันเวลาเหล่าน้นล้วนสดใส
้
ี
และมีชีวิตชีวาจนอาโอะเกือบลืมไปแล้วว่า สมัยท่ยังไม่ได้เจอกันและต้องอยู่ตัวเดียวนานๆ
ี
มันเป็นอย่างไร
38
