Page 43 - อ่านฟรี หนึ่งใจรักของปีศาจน่าชัง
P. 43
่ ึ ี ั
หนงใจรักของปศาจน่าชง
่
ู
่
ิ
ี
่
ุ
่
ั
้
ั
้
็
“คนแถวบานชวยจดการธระใหอยนะ ทจรงฉนไมตองทาอะไรหรอกเพราะยงเดก
่
�
้
ั
แต่ก็ควรจะไปอยู่ที่นั่นด้วย”
(อืม นั่นสินะ มาซาโตะคงล�าบากแย่เลย...แน่ใจใช่ไหมว่าไม่เป็นไร?)
ถึงจะไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไร แต่เจ้าอาวาสชราก็เป็นครอบครัวเพียงคนเดียวท ี ่
อยู่ด้วยกันมาตลอด มาซาโตะย่อมต้องเสียใจอยู่แล้ว เพียงแต่อีกฝายอาจจะยังไม่ได้
ั
ตระหนักถึงมัน เลยดูเหม่อลอยชอบกล อาโอะกุมมือท้งสองข้างของเด็กชายไว้อย่างม่นคง
ั
“อืม ฉันสบายดี ขอบคุณนะ”
มือเย็นๆ คู่นั้นบีบตอบกลับมา
ื
ี
“ไว้เสร็จเร่องเม่อไรจะรีบมาหาทันทีเลย แต่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน...ว่าหลังจากน้จะ
ื
เป็นยังไง...”
มาซาโตะงึมง�า ก้มมองพื้นอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองตรงมาที่อาโอะด้วย
แววตาอาจหาญมุ่งมั่น
“เอาเป็นว่าฉันจะมาหาอีกแน่นอน! ระหว่างนั้นอาโอะรักษาตัวด้วยนะ”
(อืม มาซาโตะก็อย่าฝนมากนักล่ะ)
“ได้เลย! ไว้มาเล่นเบสบอลด้วยกันอีกเนอะ!”
เด็กชายโบกมือลาแล้วหันหลังเดินจากไป ขณะที่อาโอะเฝามองภาพนั้นนิ่งๆ
และคิดอย่างใจลอยว่าหากต้อง ‘จากลา’ กันจริง ก็คงจะไม่ใช่เร็วๆ นี้ มาซาโตะ
น่าจะแวะมาหามันน้อยลงเม่อเร่มโตเป็นผู้ใหญ่ และห่างกันเองไปโดยปริยาย แต่บางท ี
ื
ิ
เวลานั้นอาจมาถึงไวกว่าที่คิด
อาโอะเก็บความกังวลไว้เต็มหัวใจขณะเหม่อมองทางลงเขาท่มาซาโตะหายลับไป
ี
ี
ี
เด็กชายกลับมาท่บึงอีกคร้งในอีกสิบวันให้หลัง ช่วงน้อาโอะมักจะดูแลดอกไม้
ั
สลับกับนั่งมองภาพของมาซาโตะในเวลากลางวัน และพอตกกลางคืนก็จะแหงนมองดาว
40
