Page 53 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 53

ี
                                                                   ี หม่เอิน
                                                                หม่เอิน 51
                                             ื
           ลงคอ หน้าแดงก่า “ข้ามีป˜ญหาอะไรกัน เม่อคืนข้าเพ่งพิสูจน์ให้เจ้าดูไม่ใช่หรือ?”
                                                    ิ
                         �
                                                                ี
                          ั
                  ช่วงเวลาช่วพริบตาก็ถือว่าเป็นการพิสูจน์หรือ? แต่เกาเหย่ยนจิงไว้หน้า
                                                ื
           สามี ไม่อยากให้เขาเสียหน้าต่อหน้าลูกชาย เม่อจ้องเขม็งใส่เขาแล้วก็หันไปมอง
           ลูกชายอีกครั้ง
                              ี
                                   ิ
                                                         ี
                     ิ
                        ั
                        ่
                       ่
                                      ั
                                                       ì
                                          ี
                                                       ิ
                                                  ้
                                                  ิ
                                                    ั
                                          ่
                                        ู
                  หนงเยลวเคยมความคดช่ววบทอยากละทงศกดศรความเป็นชาย แต่พอ
                                   ั
           คิดไปคิดมา ต่อให้เขาท�าเช่นน้นท่านแม่แสนประเสริ°ของเขาก็คงไม่มีทางปล่อย
                               �
           เขาไปง่ายๆ นอกจากพร่าบ่นทุกเวลาแล้ว ยังมีสมุนไพรยาจีนต่างๆ รอเขาอยู่
           ครั้นคิดมาถึงจุดนี้เขารีบแก้ตัวปกป้องความบริสุทธิìของตนเอง
                  “ท่านอย่าคิดเช่นนั้น ข้าปกติดี!”
                                                           ี
                                                                       ั
                  “ในเม่อเจ้าปกติดี เหตุใดเจ้าไม่ยอมแต่งเสียที?” วันน้เกาเหย่ยนจิงต้งใจ
                       ื
                                                                 ี
           จะสู้กับเขาซึ่งๆ หน้า ถ้าเขาอธิบายไม่ได้ นางไม่มีทางปล่อยเขาไปง่ายๆ
                         ั
                  หนิงเย่ล่วรู้จักนิสัยมารดาตนเองดี เพ่อให้ชีวิตสงบสุข เขาคิดว่ามีความ
                                               ื
           จ�าเป็นต้องคุยกับมารดาอย่างตรงไปตรงมา
                  “ข้าไม่สนใจหญิงสาวเหล่านั้น”
                  “หญิงสาวในเมืองหลวงมีอยู่มากมาย ถ้าเจ้าไม่ชอบคนท่แม่เลือกให้เจ้า
                                                              ี
                           ั
                                                     ึ
                                                                  ี
                                      ี
           เราค่อยหากันอีกคร้งก็ได้” เกาเหย่ยนจิงรู้สึกสบายใจข้นมาเล็กน้อย ท่แท้ลูกชาย
           แค่มาตร°านสูง เมื่อเป็นเช่นนี้ก็ไม่ใช่เรื่องยาก นางไม่เชื่อว่าในเมืองหลวงนี้ไม่มี
           คนที่เขาถูกใจ
                  “ท่านแม่ ข้าไม่ชอบหญิงสาวท่ชอบร้องห่มร้องไห้ไร้เหตุผล แค่ลมพัดมา
                                         ี
                                                ั
           ก็ล้ม ตอนเดินต้องมีคนคอยประคอง” หนิงเย่ล่วรู้สึกว่าจ�าเป็นต้องพูดให้กระจ่าง
                                             ็
                                     ิ
                         ั
                                           ี
                                                                      �
                                                                         ั
                  “ไม่เป็นอนใด เราหาหญงสาวทแขงแรงหน่อยก็ได้” เกาเหย่ยนจิงกาลง
                                           ่
                                                                 ี
           นึกอยู่ว่ามีคุณหนูบ้านใดบ้างที่แข็งแรงไม่อ้อนแอ้น
                  “นอกจากบอบบางแล้วอ่อนแอก็ไม่เอา พอเจอคนร้ายก็ร้องโวยวาย ไม่ม ี
                                 ั
                                             ่
                                                        ู
                                             ั
                                         ิ
                                               ู
                                                ึ
                                   ิ
           ความสามารถต่อต้านเลยสกนด” หนงเย่ลวร้สกว่าควรพดให้เจาะจงมากกว่าน  ้ ี
           ทว่าภาพที่เสวียนหลิงเฟยท�าให้เหลียงชางจ้งขวัญเสียนั่นแล่นเข้ามาในหัวจึงอด
           ยิ้มขึ้นมาไม่ได้
                                  ิ
                                    ึ
                                        ่
                  เกาเหย่ยนจงขมวดค้วข้น เมอครนคดสกพกแลวนางเอามือตบอกเบาๆ
                        ี
                            ิ
                                                 ั
                                                   ั
                                                       ้
                                        ื
                                            ุ่
                                              ิ
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58