Page 55 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 55

ี
                                                                   ี หม่เอิน
                                                                หม่เอิน 53
                ี
                                                ึ
                            ี
             ็
                ่
           เดกนอีกต่อไป นางช้ไปยังจมูกเขาแล้วด่าทอข้น “ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ต้องไป ไม่
           อยากไปก็ต้องไป ภายในครึ่งป‚นี้ถ้าเจ้าหาลูกสะใภ้ใหขาไมได้ ขาจะไปขอลูกสาว
                                                             ้
                                                     ้
                                                      ้
                                                         ่
           จวนเสวียนข้างๆ!”
                  เมื่อนางข่มขู่เช่นนี้ สีหน้าหนิงเย่ลั่วเปลี่ยนไปทันที “ท่านแม่...”
                  “ไม่ต้องมาเรียกข้า!” เกาเหยี่ยนจิงช�าเลืองหางตามองเขา “ไปเตรียมตัว
           เสีย อีกเดีëยวต้องออกไปแล้ว”
                  หนิงเย่ล่วรู้สึกปวดหัวข้นมาทันที เขากวาดตามองไปยังบิดาตนเองท่น่ง
                         ั
                                    ึ
                                                                         ั
                                                                       ี
           อยู่บนเก้าอี้
                       ิ
                  หนิงจ่นเหอสังเกตเห็นสายตาขอความช่วยเหลือจากลูกชายก็กระแอม
           เบาๆ แล้วลุกขึ้นยืนทันที
                              ั
                                                  ี
                                           ึ
                  แววตาหนิงเย่ล่วเปล่งประกายข้น ขณะท่เขาคิดว่าในท่สุดบิดาจะแสดง
                                                             ี
           ศักดิìศรีลูกผูชายและหัวอกคนเป็นบิดาพูดแทนเขา กลับเห็นหนิงจิ่นเหอหันหลัง
                     ้
           ไปพูดกับเกาเหยี่ยนจิงด้วยท่าทางประจบประแจง...
                                              ี
                  “น้องหญิง อย่าโมโหเพราะเจ้าเด็กน่ไปเลย ถ้าเจ้าป†วยข้าจะเป็นห่วงเจ้า
           ไม่น้อย มา! ดื่มชาให้ชื่นใจเสียก่อน...”
                  “.....” นี่แหละหนอ บิดาเขา!


                  แม้นไม่ยินยอม แต่สุดท้ายหนิงเย่ลั่วก็ถูกเกาเหยี่ยนจิงลากออกมา
                             ื
                                                ี
                  หิมะตกต่อเน่องมาแล้วหลายวัน วันน้พระอาทิตย์เพ่งได้เ©ิด©ายเสียท  ี
                                                            ิ
                                                              ิ
           สามารถมองเห็นผู้คนกวาดหิมะอยู่ตามทาง ถนนอันเป‚ยกช้นเร่มแห้งลงเพราะ
                                                           ื
           ความอบอุ่นจากแสงแดด
                  “คุณหนูรองหลูเป็นหญิงงามเลื่องชื่อของเมืองหลวง อุปนิสัยอ่อนหวาน
                  ี
           สงบเสง่ยม มีความรู้และมารยาทอันดีงาม ช�านาญการในศิลปะทุกแขนง เป็น
                                                                   ั
           ลูกสะใภ้ท่แต่ละตระกูลแก่งแย่งกัน แต่ฮูหยินหลูรักและเอ็นดูลูกสาวด่งแก้วตา
                   ี
           ดวงใจ ไม่อยากให้นางออกเรือน มองหาชายหนุ่มท่เหมาะสมให้ลูกสาวนางเกือบ
                                                   ี
                                              ี
           ทุกบ้านแล้วก็ยังไม่พบคนถูกใจ ถ้าไม่ใช่เช่นน้เจ้าก็คงไม่มีโอกาสหรอก เจ้าท�าตัว
           ดีๆ เข้าใจหรือไม่!”
   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60