Page 55 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 55
ี
ี หม่เอิน
หม่เอิน 53
ี
ึ
ี
็
่
เดกนอีกต่อไป นางช้ไปยังจมูกเขาแล้วด่าทอข้น “ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ต้องไป ไม่
อยากไปก็ต้องไป ภายในครึ่งป‚นี้ถ้าเจ้าหาลูกสะใภ้ใหขาไมได้ ขาจะไปขอลูกสาว
้
้
้
่
จวนเสวียนข้างๆ!”
เมื่อนางข่มขู่เช่นนี้ สีหน้าหนิงเย่ลั่วเปลี่ยนไปทันที “ท่านแม่...”
“ไม่ต้องมาเรียกข้า!” เกาเหยี่ยนจิงช�าเลืองหางตามองเขา “ไปเตรียมตัว
เสีย อีกเดีëยวต้องออกไปแล้ว”
หนิงเย่ล่วรู้สึกปวดหัวข้นมาทันที เขากวาดตามองไปยังบิดาตนเองท่น่ง
ั
ึ
ั
ี
อยู่บนเก้าอี้
ิ
หนิงจ่นเหอสังเกตเห็นสายตาขอความช่วยเหลือจากลูกชายก็กระแอม
เบาๆ แล้วลุกขึ้นยืนทันที
ั
ี
ึ
แววตาหนิงเย่ล่วเปล่งประกายข้น ขณะท่เขาคิดว่าในท่สุดบิดาจะแสดง
ี
ศักดิìศรีลูกผูชายและหัวอกคนเป็นบิดาพูดแทนเขา กลับเห็นหนิงจิ่นเหอหันหลัง
้
ไปพูดกับเกาเหยี่ยนจิงด้วยท่าทางประจบประแจง...
ี
“น้องหญิง อย่าโมโหเพราะเจ้าเด็กน่ไปเลย ถ้าเจ้าป†วยข้าจะเป็นห่วงเจ้า
ไม่น้อย มา! ดื่มชาให้ชื่นใจเสียก่อน...”
“.....” นี่แหละหนอ บิดาเขา!
แม้นไม่ยินยอม แต่สุดท้ายหนิงเย่ลั่วก็ถูกเกาเหยี่ยนจิงลากออกมา
ื
ี
หิมะตกต่อเน่องมาแล้วหลายวัน วันน้พระอาทิตย์เพ่งได้เ©ิด©ายเสียท ี
ิ
ิ
สามารถมองเห็นผู้คนกวาดหิมะอยู่ตามทาง ถนนอันเป‚ยกช้นเร่มแห้งลงเพราะ
ื
ความอบอุ่นจากแสงแดด
“คุณหนูรองหลูเป็นหญิงงามเลื่องชื่อของเมืองหลวง อุปนิสัยอ่อนหวาน
ี
สงบเสง่ยม มีความรู้และมารยาทอันดีงาม ช�านาญการในศิลปะทุกแขนง เป็น
ั
ลูกสะใภ้ท่แต่ละตระกูลแก่งแย่งกัน แต่ฮูหยินหลูรักและเอ็นดูลูกสาวด่งแก้วตา
ี
ดวงใจ ไม่อยากให้นางออกเรือน มองหาชายหนุ่มท่เหมาะสมให้ลูกสาวนางเกือบ
ี
ี
ทุกบ้านแล้วก็ยังไม่พบคนถูกใจ ถ้าไม่ใช่เช่นน้เจ้าก็คงไม่มีโอกาสหรอก เจ้าท�าตัว
ดีๆ เข้าใจหรือไม่!”