Page 57 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 57

ี
                                                                   ี หม่เอิน
                                                                หม่เอิน 55
           นางจึงไม่มีหญิงสาวเหลียวแลเช่นนี้...
                                                  ั
                  “ได้ยินว่าเจ้าชอบอ่านหนังสือต�ารา เช่นน้นเจ้าเคยอ่าน ‘ต�าราล้างแค้น’
           หรือไม่?” หนิงเย่ลั่วถามหญิงสาวงดงามตรงหน้า

                                               ี
                  “ต�า ต�าราล้างแค้น?” คุณหนูรองหลูท่เห็นใบหน้าหล่อเหลาของหนิงเย่ล่ว
                                                                         ั
                            ั
                                 ั
           แล้วคิดอยากจะมอบท้งตัวท้งใจให้เขาในตอนแรกเผยสีหน้าตะลึงงันกับส่งท่ได้ยิน
                                                                     ี
                                                                   ิ
                  นั่นมันอันใดกัน?
                                                                   ึ
                                                                         ั
                                     ั
                  “ไม่เคยอ่านรึ?” หนิงเย่ล่วรู้สึกผิดหวังแต่ไม่ยอมแพ้จึงเอ่ยปากข้นอีกคร้ง
           “แล้ว ‘คดีชันสูตรศพ’ เล่า? แม้หนังสือเล่มน้ไม่ค่อยเป็นท่นิยมนัก แต่ในหนังสือ
                                              ี
                                                        ี
                       ั
                    ่
                           ่
                                   ี
                           ึ
                                                             ุ
                                                              ื
                                                                  ิ
                                                        ่
                                             ี
                                                       ู
                                                       ้
                   ี
                ี
                 ี
                ้
           เลมนมคดชอดงน่าทงหลายคดเลย เช่น คดศพหลอม ผกอเหตคอหญงสาวอาย      ุ
                    ื
             ่
           ประมาณสามสิบป‚ นางจับหญิงสาวอายุราวๆ เจ้ามานับสิบกว่าคน คิดจะหลอม
           ยาอายุวั²นะเพ่อคงความสวยงามของตนตลอดไป จึงโยนหญิงสาวหน้าตางดงาม
                       ื
                 ั
           เหล่าน้นลงไปต้มในหม้อตุŽนยา หวังจะตŽนยาพร้อมคนและโครงกระดูก แต่สุดท้าย
                                          ุ
           กลับสกัดมาได้เพียงน�้ามันศพ...”
                                                          ี
                                                   ั
                  คร้งน้ไม่เพียงแค่คุณหนูรองหลูตะลึง กระท่งเกาเหย่ยนจิงและฮูหยินหล ู
                    ั
                      ี
           ที่แอบฟ˜งอยู่ก็อึ้งงันอยู่กับที่
                  น�้า น�้ามันศพ?
                  ใบหน้าสตรีท้งสามคนขาวซีดข้นมาทันที คุณหนูรองหลูยังไม่พูดอันใด
                             ั
                                          ึ
           แต่หนิงเย่ลั่วเหมือนรู้สึกสนุกขึ้นมาจึงพูดต่อ
                  “นอกจากคดีนั้นเมื่อยี่สิบป‚ก่อนมีคดีกินคนด้วย คนผู้นั้นเป็นนายพราน
                                                                   ั
                                                ี
           ¦่าคนโดยไม่กะพริบตาเหมือน¦่าหมู ด้วยเหตุท่ตนเองขาเป‰ไปข้างหน่งต้งแต่เด็ก
                                                                 ึ
           จึงมักถูกชาวบ้านดูถูก มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาพลั้งมือ¦่าเพื่อนข้างบ้านที่ชอบเยาะเย้ย
           เขา และพลันเกิดความคิดว่าถ้าได้กินขาของมนุษย์แล้ว ขาเป‰ของเขาจะกลับสู่
           สภาพเดิมได้ ด้วยเหตุนี้จึง¦่าคนติดต่อกันหลายศพ
                       ี
                                             �
                                           ื
                  ตอนท่จับเขาได้ เขากินอาหารม้อค่าอยู่ ในโรงเล้ยงหมูของเขามีศพกอง
                                                        ี
                                                                  ี
                                                    ึ
           ซ้อนกันอยู่นับสิบศพ แต่ละศพล้วนขาขาดไปข้างหน่ง ขณะท่เจ้าหน้าท่จับกุมตัว
                                                           ี
                                ี
                                                    ั
           ถามเขาว่าขาของคนเหล่าน้อยู่ท่ใด? ป‚ศาจกินคนผู้น้นหัวเราะและช้ไปยังกับข้าว
                                                                ี
                                    ี
           บนโตะอาหารแล้วบอกว่า อยู่นี่อย่างไรล่ะ...”
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62