Page 52 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 52

สตรีเชนน้หำใดเหมือน
                     ี
          50 สตร ีเช นน ี ้หำ ใดเหม ือน




                “ท่านแม่ ข้า...”

                “ยุ่งรึ? ยุ่งอันใดกัน? อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ วันนี้วันหยุดเจ้า!”
                “วันหยุดข้าก็จริง แต่ข้า...”
                                                      ั
                                                    ี
                “วันๆ เจ้ามัวแต่สุมหัวกับเจ้าเด็กเหยียนเ©ิงเล่ยน่นท�าอันใด? เขาเข้ามา
          เป็นสะใภ้ข้าได้หรือ ท�าให้ข้ามีหลานได้หรือไม่?”
                หนิงเย่ล่วตากระตุกเล็กน้อย ท้งโลกก็มีแค่มารดาผู้ไม่เกรงกลัวส่งใดท ่ ี
                                         ั
                       ั
                                                                    ิ
          กล้าพูดเช่นน้กับองค์ชายสาม ให้เขามีลูกกับเหยียนเ©ิงเล่ยรึ? แค่จินตนาการก ็
                                                       ี
                    ี
                 ็
                             ั
                                                        ึ
          สันหลงเยนวาบ แต่เขายงไม่ยอมง่ายๆ สดลมหายใจเข้าลกๆ แล้วเตรยมตวส้ ู
                                                                      ั
               ั
                                           ู
                                                                  ี
          อีกครั้ง
                “สุภาพบุรุษต้องรักษาสัญญา ข้ามีนัดกับเ©ิงเลี่ยแล้ว เหตุใดจึง...”
                “ข้าส่งสารไปให้เขาแทนเจ้าแล้ว เจ้าเด็กเ©ิงเลี่ยนั่นมีเหตุผล ให้ข้าบอก
          เจ้าว่าวันหลังค่อยนัดกันอีกที” เกาเหยี่ยนจิงเลิกคิ้ว รอดูว่าเขาจะใช้ข้ออ้างอะไร
          อีก นางเป็นลูกบุญธรรมของไทเฮา ตามศักดìแล้วถือว่าเป็นอาหญิงของเหยียน
                                              ิ
          เ©ิงเลี่ย เขากล้ามีป˜ญหารึ?
                        ั
                                            ึ
                                  ั
                เพ่อนช่วน่น! หนิงเย่ล่วเผยสีหน้าบ้งตึง สุดท้ายท�าได้เพียงถอนหายใจ
                  ื
                      ั
          “ท่านแม่ ข้าไม่อยากแต่งงาน”
                                                                    ิ
                “เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าอายุเท่าใดแล้ว?” เกาเหย่ยนจิงฟ˜งแล้วหงุดหงิดย่งนัก
                                                  ี
           ี
          “ย่สิบแล้ว! เจ้ารู้หรือไม่คนอ่นอายุย่สิบมีลูกว่งเล่นกันเต็มบ้านแล้ว! เจ้าไม่มีแม้แต่
                                     ี
                               ื
                                            ิ
          สาวใช้ห้องข้าง เจ้าบอกแม่มาตรงๆ เจ้าเป็นเหมือนพ่อเจ้า...ท่มีป˜ญหาด้านน้น
                                                           ี
                                                                       ั
          ใช่หรือเปล่า?”
                บุตรชายไม่ยอมแต่งภรรยาสักที ต่อต้านนางมาสองป‚ ช่วงแรกอ้างว่า
                                                      ี
          งานยุ่งให้นางรอไปก่อน ต่อมาบอกว่ายังไม่มีหญิงสาวท่หมายตาขอเวลาอีกนิด
          สุดท้ายมาบอกนางว่าเขาไม่อยากแต่งงาน?
                เจ้าเด็กนี่จะไม่ให้นางอุ้มหลานตลอดชีวิตหรืออย่างไรกัน!
                                   ิ
                “แค่ก แค่กๆๆ” หนิงจ่นเหอได้ยินภรรยาพูดเช่นน้ก็ส�าลักชาท่เพ่งด่ม
                                                                       ื
                                                         ี
                                                                  ี
                                                                    ิ
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57