Page 65 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 65

นิ
                                                                       ง
                                                                    ห
                                                                   ว
                                                                 ย
                                                                ฉี
                                                                เฉียวหนิง
                                                                เ
            หยางโย่วเป็นการชั่วคราว
                                        ี
                                                      ึ
                                                                 ื
                   หรืออาจกล่าวได้ว่าตอนน้นางท�าได้เพียงพ่งพาสถานะซ่อจ่อของ
                                                                   ื
            เขา อาศัยก�าลังของเขาปกป้องนาง
                   พริบตาน้นเจ่ยงเฉาเสว่ยเหมือนถูกภูตผีดลใจ ย่นมือเรียวบางออก
                                     ี
                                                         ื
                              ี
                           ั
            ไปคว้าแขนเสื้อสีด�าของหยางโย่วเอาไว้
                   หยางโย่วชะงักเท้า หันกลับมามองด้วยความแปลกใจ เมื่อเผชิญ
            กับดวงหน้างามที่ดูกระอักกระอ่วนนั้น มุมปากเขาอดยกขึ้นเล็กน้อยไม่ได้
                   “ท�าไม? ยังไม่เชื่อใจข้า กลัวว่าข้าจะวางยาพิษในน�้าแกงอยู่หรือ”
                   “...เจ้าจะวางยาพิษจริงๆ หรือ”

                                 ้
                                                ่
                                            ้
                                      ้
                                              �
                                      ู
                         ็
                                                                   ้
                                                         ้
                   มองเหนแววตาไรทางสแต่แสรงทาทาว่าเกงกลาของนาง แลวมอง
                                                     ่
                                      ื
                              ี
            มือเรียวบางของนางท่จับแขนเส้อตนไว้แน่น ในใจหยางโย่วพลันเกิดความ
            สงสารขึ้นมาหลายส่วน
                                     ึ
                   พลัดจากยุทธภพ ไร้ซ่งวรยุทธ์ ถึงรู้ว่านางใจด�าอ�ามหิตแต่อย่างไร
                             ึ
            ก็เป็นแค่แม่นางผู้หน่ง ยามน้ยังเจ็บป่วย ย่อมต้องกลัวข้างกายไม่มีคนดูแล
                                    ี
            เป็นธรรมดา
                   หยางโย่ววางมือลงบนมือบางท่จับไม่ปล่อยคู่น้น สัมผัสน้ท�าให้
                                                                   ี
                                             ี
                                                          ั
            เจี่ยงเฉาเสวี่ยสะดุ้งในใจ รีบหดมือกลับ
                                      ั
                                                                     ี
                   เห็นคนบนเตียงใช้มือท้งสองกุมท้องแน่น เบือนดวงหน้างามท่แดง
            ระเรื่อหลบไม่ยอมสบตากับเขา หยางโย่วก็กระจ่างในใจ
                   ดูออกไม่ยากเลยว่าเรื่องระหว่างชายหญิงเหล่านั้น เจี่ยงเฉาเสวี่ย
            ไม่คุ้นเคยโดยสิ้นเชิง...นี่เป็นสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน
                                                                    ั
                   ข่าวลอเกยวกบเจยงเฉาเสวยในยทธภพนนมมากมายสารพด ม       ี
                                  ่
                                               ุ
                              ั
                                  ี
                                          ่
                                          ี
                                                     ั
                                                        ี
                           ่
                        ื
                           ี
                                                     ้
            คนบอกว่านางมารร้ายผู้น้จุดไฟ¦่าคนปล้นทรัพย์อย่างอุกอาจ เวลาท่นาง
                                 ี
                                                                     ี
                                                                          63
   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70