Page 66 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 66
นำงมำรอยำงข้ำตกอับมำเปนคุณหนูปอแป
นำ งมำ รอยำ งข ้ำ ตกอ ับมำ เปนค ุณ หน ูปอแป
ต้องตาศิษย์รูปงามของส�านักไหนก็จะไปท้าประลองถึงประตูส�านักแล้วชิง
ี
ตัวศิษย์ไปอยู่ใต้สังกัดส�านักอู่อë ให้เป็นชายบ�าเรอไม่ก็ศิษย์คนสนิทของนาง
ทว่าพอดูเจี่ยงเฉาเสวี่ยที่ออกอาการขวยอายตรงหน้าก็เหมือนว่า
ข่าวลือจะเชื่อถือไม่ได้เสียทีเดียว
เพียงแต่นางนิสัยป่าเถื่อนหัวขบถ ไม่เห็นขนบธรรมเนียมทางโลก
อยู่ในสายตา ไม่นึกว่ากับเรื่องความรักฉันชายหญิงจะใสซื่อเช่นนี้...
อยู่ๆ หยางโย่วก็เกิดความคิดแปลกๆ กับเจ่ยงเฉาเสว่ยอย่างบอก
ี
ี
ไม่ถูก
ี
ั
พอวางดาบหงส์บ่นท่ท�าให้คนขวัญผวาลง สูญเสียก�าลังภายใน
สูงล�้าที่ท�าให้นางเป็นเจ้ายุทธจักร เจี่ยงเฉาเสวี่ยก็แค่แม่นางน้อยที่มีเลือด
ึ
ื
มีเน้อ ก�าลังย่างเข้าสู่วัยแรกรุ่นผู้หน่ง ดูเหมือนเขาไม่ควรแข็งกร้าวกับนาง
เกินไป
คิดได้ดังน้หยางโย่วจึงวางความเป็นปรปักษ์ท่ฝังลึกในกระดูกลง
ี
ี
โดยสิ้นเชิง เกลี้ยกล่อมอย่างอ่อนโยนว่า “เจ้าวางใจได้ ข้าหยางโย่วไม่เคย
ี
ิ
ี
่
ทาร้ายสตร ย่งไม่ต้องพูดถึงสตรีอ่อนแอทไม่มพ้นฐานวรยทธ์แม้แต่นิดเดยว
ุ
�
ี
ี
ื
อีกอย่าง เรื่องเสียเกียรติอย่างการวางยาพิษข้าไม่คิดจะท�าหรอก”
�
ี
ี
ั
เจ่ยงเฉาเสว่ยสบถด่าท้งสีหน้ากล้ากลืนความเจ็บปวด “ข้าทนด ู
ี
พวกเจ้าท�าหน้าผดุงคุณธรรมแบบน้ไม่ได้เป็นท่สุด เอะอะก็เสียเกียรติอะไร
ี
อยู่ได้ ข้าจะบอกเจ้าให้ ยุทธภพดูแค่ว่ารอดหรือตาย ไม่ค�านึงวิธีการ ผู้ชนะ
เป็นเจ้า ผู้แพ้เป็นโจรเท่านั้นล่ะ”
หยางโย่วไม่เถียงนางแต่ย้อนถามเบาๆ “หลักการนี้ใครสอนเจ้า”
“แน่นอนว่าเป็นท่านแม่ของข้า” เจี่ยงเฉาเสวี่ยตอบโดยไม่ต้องคิด
“ท่านแม่ของเจ้าเป็นใคร” หยางโย่วซักไซ้ต่อ
64
