Page 31 - อ่านฟรี! นางมารอย่างข้าตกอับมาเป็นคุณหนูป้อแป้
P. 31
ย
ว
เ เฉียวหนิง
ฉี
ง
นิ
ห
ภาพนี้ท�าให้ทุกคนในเหตุการณ์ตะลึงตาค้าง
ั
ี
ี
องครักษ์ผู้น้นเสียจังหวะชะงักไปโดยพลัน พอได้สติ เจ่ยงเฉาเสว่ย
ก็แทงปิ›นเข้าไปในบ่าเขาแล้ว
พริบตาต่อมากลิ่นคาวของเลือดสดๆ ก็ลอยคลุ้ง
ึ
“เลือด!” เว่ยฮูหยินซ่งทนเห็นเลือดไม่ได้มาแต่ไหนแต่ไรกรีดร้องข้น
ึ
แล้วล้มพับไปในอ้อมกอดของแม่นม
ี
ี
ั
ี
“เหยียนอว่เจา น่เจ้าจะก่อกบ¯รึ?!” จงกëวกงเหยียนหงท่อยู่ข้างๆ
เว่ยฮูหยินหน้าเขียว ส่งเสียงบริภาษด้วยความโกรธจนลนลาน
ื
ื
ท่ามกลางความวุ่นวาย รุ่ยอŽองซ่อจ่อผู้เอาแต่ย้มแย้มสังเกตการณ์
ิ
มาตลอดก็เปล่งเสียงขึ้น...
“กัวปิน หยุดมือ”
ได้ยินค�าส่งน้จากเจ้านายของตน องครักษ์ชุดฟ้าเขียวท่เดิมก�าลังจะ
ั
ี
ี
ออกหมัดตอบโต้หยุดลงทันที
เจ่ยงเฉาเสว่ยหร่ตา ต้งใจจะเพ่งพินิจรุ่ยอŽองซ่อจ่อตรงหน้าอย่าง
ี
ื
ื
ั
ี
ี
ÅÐàÍÕ´
ั
ั
คนท้งสองถูกค่นกลางโดยเหยียนหงผู้โกรธจนลนลาน จ้องตากน
ั
เงียบๆ ครู่หนึ่งรุ่ยอŽองซื่อจื่อจึงเปิดปากพูด...
“นี่คงจะเป็นคุณหนูรองเหยียนของจวนจงกัëวกงกระมัง”
เหยียนหงพยายามสงบสติอธิบาย “หลานชาย เจ้าอย่าถูกเจาเอŽอร์
ท�าให้ตกใจเลยนะ ปกตินางไม่ได้เป็นแบบนี้...”
เจี่ยงเฉาเสวี่ยยกยิ้มหวานฉ�่า สายตากลับอัดแน่นด้วยไอสังหาร
“เจ้าจ�าคนผิดแล้ว ข้าไม่ใช่คุณหนูรองเหยียนของจวนจงกëวกงอะไร
ั
ี
ี
น่น ข้าคือเจ่ยงเฉาเสว่ยเจ้าส�านักอู่อë เจ้าล่ะเป็นใคร หยางโยว่ศิษย์อาวุโส
ั
ี
29
