Page 32 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 32
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 1
่
ึ
เดือนพฤษภาคม อากาศสดช่นเหมาะกับการเดินเล่น สายลมช่วยผลักแผ่นหลัง
ื
ให้ก้าวขาขึ้นเนิน
หน้าต่างไม้ช่องกระจกของร้านคะแนรีสะท้อนแสงอาทิตย์ทอประกายดุจอัญมณี
ี
ตัวอาคารเรืองรองราวกับกวักมือเรียกอยู่บนยอดเนิน ทุกก้าวท่เขยิบไปข้างหน้า
ึ
็
ั
ิ
ี
็
่
ื
่
ี
อาคารหลังน้นจะค่อยๆ ขยับขยายเตมสายตามากข้นเรอยๆ และในท่สุดสงท่ตนมองเหน
อยู่ไกลๆ ทุกครั้งที่ข้ามสะพานลอยก็แปรเปลี่ยนเป็นระยะทางที่สัมผัสได้
พอรู้ว่าเป็นร้านกาแฟ ชิซุราอิตื่นเต้นอย่างที่สุด
ื
อาคารเบ้องหน้าทอประกายเจิดจ้า ให้ความรู้สึกเหมือนตอนเก็บก้อนหินหรือ
เปลือกหอยสวยๆ ได้ รู้สึกราวกับพบสมบัติล�้าค่าอย่างแท้จริง
ชิซุราอินึกถึงวันท่ไปเยือนร้านน้นเป็นคร้งแรกพลางแหงนหน้ามองชายท่ยืนอยู่
ั
ั
ี
ี
ข้างๆ
“มาสเตอร์?”
พอรู้ตัวอีกที ชายหนุ่มก�าลังจ้องเขม็งมาที่ตน นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา
ดวงตาด�าสนิทราวกับท้องฟาในคืนไร้ดาว
เป็นสีที่เข้มมาก
“อะ เปล่าครับ...ฟังเหมือนเรื่องผจญภัยเล็กๆ เลยนะครับ”
“ผจญภัยเหรอ จะว่าไปก็ใช่เนอะ”
“ดีใจที่ชอบร้านของผม”
“จะว่าไป...มาสเตอร์จ�าผมได้ด้วย”
“เอ?”
“เปล่า ตอนแรกผมนึกว่ามาสเตอร์จ�าหน้าลูกค้าไม่ได้ซะอีก”
็
อกฝายมองชิซราอิออกก่อนด้วยซ้า แค่เส้อผ้าเปล่ยนไปชิซุราอิกจ�าเขาไม่ได้แล้ว
ี
�
ื
ุ
ี
ชายหนุ่มเผยรอยยิ้มน้อยๆ ตรงมุมปากขณะเอ่ย
30
