Page 34 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 34
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 1
่
ึ
ิ
ี
็
นาคากามไม่มอาการตกใจ เขาตอบคาถามพลางเตรยมบดเมลดกาแฟสาหรบ
ั
ี
�
�
ชงถ้วยต่อไป
“สบายมากครับ เพราะเดิมทีก็ไม่ใช่แผลใหญ่อะไร แต่คุณอุตส่าห์ติดปลาสเตอร์
ให้ผมเลยปล่อยมันไว้อย่างนั้น”
คงรู้ตัวนานแล้วแหละว่าเขาแอบมองอยู่
ชายหนุ่มเผยรอยยิ้มน้อยๆ ตรงมุมปากขณะกล่าวต่อ
“ว่าแต่ดีจัง”
“เอ?”
“เปล่าหรอก แค่คิดว่าดีจังที่คุณจ�าได้ เพราะคุณอาจจะลืมไปแล้วก็ได้น่ะ”
ชิซุราอิอับอายเกินกว่าจะสารภาพออกไปตามตรงว่าตัวเองอายจนไม่กล้าทัก
ี
่
�
ึ
้
ู
็
ื
ั
ิ
ี
่
ื
่
และถ้าบ่นกลบเกลอนไปว่า ‘มาสเตอร์นนแหละททาตวเหมอนไม่มอะไรเกดขน’ กดเป็น
ั
การกระท�าแบบเด็กๆ ไม่เหมาะปฏิบัติต่อผู้มีพระคุณ
“ผมเห็นมาสเตอร์ยุ่งเลยคิดว่าไม่ควรรบกวน มันไม่ได้ลืมกันง่ายๆ หรอก”
“ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจพูดจาเสียมารยาท”
“เปล่า ไม่ได้เสียมารยาทสักหน่อย...”
“ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ?”
“...ได้สิ”
ทั้งที่คิดว่าตัวเองพูดมากเกินไปแล้ว แต่ชิซุราอิกลับไม่ปฏิเสธ
ึ
ส่วนหน่งเป็นเพราะถามมาแบบตรงไปตรงมา ส่วนเหตุผลคือสายตาของชายหนุ่ม
หลังเคาน์เตอร์ไม่มีอารมณ์แกล้งถามเอาสนุกหรืออยากรู้อยากเห็นเจือปนอยู่เลย
“คุณบอกว่าสูญเสียความทรงจ�าตั้งแต่หนึ่งปีครึ่งก่อนใช่ไหมครับ?”
“ไม่แน่ใจว่าใช้ค�าว่า ‘ต้งแต่’ หรือ ‘จนถึง’ จะถูกต้องมากกว่า แต่ดูเหมือนการหกล้ม
ั
หัวกระแทกจะเป็นสาเหตุ”
32
