Page 33 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 33

TOUKO SUNAHARA


                              ่
                “เรยกมาสเตอรดไมเหมาะกบผมเทาไร ผมชอนาคากามครบ นาคากาม มาโมร” ุ
                                                                    ิ
                  ี
                           ์
                            ู
                                                ่
                                                        ิ
                                                ื
                                                          ั
                                    ั
                                         ่
                ชิซุราอิตอบกลับ
                “ผมชื่อชิซุราอิ มาซาฟุมิ”
                                 ึ
                            ู
                หลังกลุ่มลูกค้าผ้หญิงซ่งคึกคักเป็นพิเศษช�าระเงินและเดินออกไปแล้ว บรรยากาศ
          ภายในร้านคะแนรีก็เงียบสงบลงอย่างรวดเร็วราวกับพายุเพ่งพัดผ่าน เหลือเพียงสายลม
                                                     ิ
          โชยอ่อนจากเสียงพูดคุยอย่างเป็นกันเองของกลุ่มลูกค้าที่ยังเหลืออยู่
                ชิซุราอิที่นั่งอยู่ริมเคาน์เตอร์ทั้งโล่งใจและกระสับกระส่ายในคราวเดียว
                                                                        ้
                เยองไปข้างหน้า นาคากามกาลงทางานตามจังหวะของตัวเอง เขาสวมเสอเชต
                                                                        ิ
                                     �
                                       ั
                                          �
                                    ิ
                  ื
                  ้
                                                                      ื
                                                                      ้
                                    ื
                                                 ี
          สีเทากับกางเกงสีด�าเหมือนทุกที เคร่องแบบมาสเตอร์ท่คุ้นตา พอแต่งกายตามปกติก็กลับ
          มาบริการลูกค้าเหมือนเดิม
                                                          ุ
                                                  ั
                                                                        ิ
                                           ั
                                                          ่
                                                            ั
                         ื
                พดงายๆ คอสไตล์โรบอตตามเดม “รบทราบครบ” ชายหนมรบออร์เดอร์และเดน
                  ู
                    ่
                                       ิ
                            ุ
                                                                   ึ
                           ิ
                                                                 ุ
                                                                       ั
                                   ี
                                               ็
                                                                       ้
          จากไป ความรู้สึกของชซราอิห่อเห่ยวลงอย่างรวดเรว เขาอยากกล่าวขอบคณถงได้ตงใจ
          เลือกที่นั่งเคาน์เตอร์เพราะเห็นว่าชวนคุยได้ง่าย แต่ก็รู้สึกอายๆ ด้วย
                เมื่อคืนพูดมากเกินไป
                “เตรียมเสร็จแล้ว ฝากเสิร์ฟโตะสาม”
                                           ี
                นาคากามิบอกพนักงานพาร์ตไทม์ท่เดินกลับมาหลังเก็บโตะเสร็จ ชิซุราอิแอบ
          มองอีกฝายแล้วสายตาก็สบเข้ากับบางสิ่งที่ไม่อาจมองข้ามไปได้
                ปลาสเตอร์ปดแผลแปะอยู่บนมือซ่งก�าลังก�าหูกาดริปกาแฟสีเงิน มันคือหลักฐาน
                                         ึ
          ยืนยันว่าเหตุการณ์เมื่อคืนเป็นความจริงแน่นอน
                ชิซุราอิตัดสินใจแน่วแน่ เขารอให้พนักงานพาร์ตไทม์ยกกาแฟออกไปและกล้นใจ
                                                                       ั
          ส่งเสียงทักทาย
                “เมื่อคืนขอบคุณมาก อาการบาดเจ็บไม่เป็นไรใช่ไหม?”
                                         31
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38