Page 37 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 37
TOUKO SUNAHARA
หนึ่งอึกก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง แต่พบว่าอีกฝายก�าลังยืนแน่นิ่งจดจ้องมาทางนี้ สีหน้า
เหมือนพูดอะไรไม่ออก
ั
คงไม่เห็นด้วยละม้ง ต่อให้พูดว่าคล้ายคลึงกันแค่ไหน คนท่วไปก็ไม่เคยสูญเสีย
ั
ความทรงจ�าจนสมองว่างเปล่าสักหน่อย
“อาจเพราะชินแล้วก็เป็นได้”
“ชิน?”
“เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมสูญเสียความทรงจ�า”
ชิซุราอิเล่าว่ารู้เรื่องนี้จากไดอารี
“เหมือนเป็นโรคท่ติดตัวมาต้งแต่เกิด...แต่น่ถือว่าค่อนข้างเบานะ บางอย่างยังไม่
ั
ี
ี
ี
ั
หายไปจากความทรงจ�าท้งท่มันไม่ควรหลงเหลืออยู่ อย่างกาแฟเบลนด์รสชาติเข้มข้นถ้วย
ิ
ั
น้ ผมรู้ว่าเบสคือเมล็ดกาแฟบราซิลค่วเข้ม รู้ว่ากล่นหอมเตะจมูกน้คือเอธิโอเปียมอคา
ี
ี
เพราะเป็นความทรงจ�าต่างหมวดหมู่กันนั่นแหละ”
ึ
ื
ชิซุราอิศึกษาเร่องความทรงจ�ามาประมาณหน่ง ในช้นเก็บของมีหนังสือเก่ยวกับ
ั
ี
ความทรงจ�าเรียงรายอยู่มากมาย บางทีตนเองในอดีตคงเคยพยายามศึกษาเร่องเหล่าน ้ ี
ื
เช่นกัน
ั
ั
ุ
�
ี
�
่
ี
้
ิ
่
สงทเขาสญเสยไปหลกๆ เรยกว่าความจาอาศยเหตการณ์ ความทรงจานนม ี
ี
ั
ู
4
หลายประเภท ถูกจัดเก็บไว้ในสมองต่างส่วนกัน
่
่
แมชิซุราอิจ�าเหตุการณวันที่ตัวเองเรียนวิธีชงกาแฟอรอยๆ ไมได แตร่างกายซึ่ง
่
้
์
้
ั
คุ้นชินกับข้นตอนการชงกาแฟสามารถจับหลักการได้อย่างรวดเร็ว ท�าให้ชงกาแฟอร่อย
ี
ิ
ั
ึ
ได้อีกคร้ง อันน้เป็นความทรงจ�าอีกประเภทหน่ง พูดง่ายๆ คือเป็นส่งท่ร่างกายจดจ�าได้
ี
น่นเอง แต่ในความเป็นจริง ไม่ใช่ร่างกายหรอกท่จ�าได้ มันถูกเก็บบันทึกไว้ในซีรีเบลลัม
ั
ี
5
4 Episodic memory เป็นความจ�าเก่ยวกับเหตุการณ์ต่างๆ ท่เคยประสบในอดีต สามารถหวนระลึกถึงเหตุการณ์
ี
ี
ในวันและสถานที่นั้นๆ ได้
35
