Page 31 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 31
TOUKO SUNAHARA
อาจเคยเกิดขึ้นแล้วในอดีต
แต่เขาไม่รู้
ทว่าปัจจุบันไม่มี
“ไม่เป็นไร ผมดีใจ รู้สึก...เป็นเกียรติมากครับ”
ชายหนุ่มหรี่ดวงตาที่เบิกโตพลางตอบกลับแบบเลือกใช้ค�าพูด
ค�าตอบน้นท�าให้ชิซุราอิเบาใจ เขาดึงแขนเส้อแจ็กเกตหนังท่อยู่ตรงหน้าและช้น้ว
ี
ิ
ี
ั
ื
ไปยังอีกฟากของราวจับสะพานลอย
“นั่น”
ท่ามกลางแสงไฟจากบ้านเรือนท่เรียงรายอยู่บนเนิน แม้เวลากลางคืนอาจมอง
ี
ยากไปหน่อย แต่ร้านกาแฟ ‘คะแนรี’ ตั้งปะปนอยู่ในนั้นด้วย
“รู้ไหมว่าร้านของคุณมองเห็นจากตรงนี้ด้วยนะ?”
“...อ้อ ครับ”
ั
ั
ี
“ปกติแถวน้นมีแต่บ้านคน มันเลยดึงดูดความสนใจผมทุกคร้งท่ข้ามสะพานลอย”
ท่ามกลางบ้านเรือนทรงลูกบาศก์เรียบง่ายตามยุคสมัย มีอาคารสไตล์ตะวันตก
หลังหนึ่งตั้งอยู่ในนั้นราวกับถูกทิ้งให้หลงยุคอย่างโดดเดี่ยว
ึ
ั
้
ู
่
ี
ความไม่กลมกลืนดึงดดสายตาชิซุราอิโดยไม่ได้ตงใจ เหมือนนกทมีขนหน่งเส้น
สีแตกต่างจากเส้นอื่น
“เวลาเรามองทิวทัศน์ในเมืองแล้วเห็นอาคารท่บรรยากาศแตกต่างจากสภาพ
ี
ึ
ั
แวดล้อมรอบด้าน เราย่อมสนใจข้นมาเป็นธรรมดาใช่ไหมล่ะ อาคารน้นคืออะไร? เป็น
ี
สถานท่แบบไหน? มันดึงดูดให้ผมอยากลองเข้าไปใกล้ๆ อยากลองไปพิสูจน์ด้วยตาของ
ั
ตัวเองมากๆ...ปกติผมแค่คิด ไม่เคยไปจริงๆ หรอก แต่วันน้นไม่รู้ท�าไมเหมือนกัน ผม
ั
ี
ตัดสินใจลองไปดู สงสัยอากาศคงเชิญชวนด้วยม้ง ผมเดินไปเร่อยๆ จนถึงสถานท่แห่งน้น
ั
ื
และพบว่ามันคือร้านกาแฟของคุณ”
29
