Page 23 - อ่านฟรี! Security Blanket ห่มรักที่พักใจ
P. 23
YUU NAGIRA
“ซายะจัง ฝากริวด้วยนะ”
ก็บอกแล้วแท้ๆ ว่าไม่เป็นไร แต่คานาเอะก็ยังฝากเขาไว้กับทาคาซาโงะ
“อืม จะอุทิศชีวิตเหมือนอัศวินรับใช้เจ้าหญิงเลย”
“ขืนท�าอะไรแปลกๆ ฉันจะยัดนายเข้าเตาเผาให้กลายเป็นเถ้าถ่านเลยจ�าไว้”
คานาเอะหันมาหามิยะอีกครั้ง
“ริว อย่ากินแต่ขนมกับไอศกรีมนะ ท้องไส้นายยิ่งอ่อนแออยู่ เพราะงั้นให้กิน
ไอศกรีมในโตะโคทัตสึได้แค่สองถ้วยเท่านั้น แล้วก็อย่าดูหนังสยองขวัญด้วย เดี๋ยวจะเข้า
ห้องน�้ากลางดึกไม่ได้”
ทาคาซาโงะข�าพรูด น่าอายเหลือเกิน นั่นมันเรื่องเมื่อสมัยเด็ก ตอนนี้เลิกท�าแล้ว
แท้ๆ เชียว หลังมองส่งพวกคานาเอะจนลับสายตา ทาคาซาโงะก็หันมาทางเขา
“เอาละ มิยะคุง วันนี้จะเอาไงดี?”
“อะไรเหรอครับ?”
“ก็คานะจังฝากให้ฉันรับมิยะคุงมาอยู่ด้วยตามสถานการณ์น่ะ”
มิยะร้องเอออกมา เขาไม่ใช่เด็กตัวเล็กๆ แล้วเสียหน่อย
“ขะ ขอบคุณครับ แต่แค่สี่วันผมอยู่คนเดียวได้สบายมาก”
“ก็จริงนะ อยู่ในบ้านคนอื่นคงเกรงใจจนเหนื่อยด้วย”
“ปะ เปล่าครับ ไม่ใช่อย่างนั้น บ้านของคุณทาคาซาโงะอยู่แล้วสบายใจมาก แต่
ในช่วงที่คานาเอะจังไม่อยู่ผมต้องดูแลบ้านหลังนี้แทน เพราะงั้น เอ่อ ขอโทษนะครับ”
ผลงานของคานาเอะถูกฝากไว้ในโกดังก็จริง แต่ของที่จะจัดแสดงในงานช่วงปีใหม่
ถูกเก็บไว้ในห้องท�างานที่อยู่ข้างเรือนหลัก ถ้ามีโจรเข้ามาล่ะแย่แน่ แต่อีกฝ่ายอุตส่าห์พูด
เพราะหวังดี มิยะจึงรีบโค้งขอโทษ กลัวว่าจะท�าให้เสียความรู้สึก
“ออ ไม่เป็นไรหรอก อย่าใส่ใจเลย งั้นถ้ามีอะไรก็ติดต่อมาได้ทุกเมื่อเลยนะมิยะคุง
ต่อให้ไม่มีอะไรก็มาจิบชากินข้าวด้วยกันได้นะ ช่วยมาให้ฉันสบายใจได้รึเปล่า?”
ถึงเขาจะอยู่คนเดียวได้แต่การที่มีคนคอยเป็นห่วงก็น่าดีใจอยู่ดี วิธีการพูดของ
ทาคาซาโงะท�าให้เขาคิดอย่างนั้นจากใจ เมื่อกล่าวขอบคุณก็มีมือใหญ่วางลงบนศีรษะ
“เป็นเด็กดีนะ พ่อเฮเซลนัต แต่อย่าฝนเกินตัวนักล่ะ”
เส้นผมหยักศกถูกยีจนยุ่ง มิยะเอียงคอ
21
