Page 19 - อ่านฟรี! Security Blanket ห่มรักที่พักใจ
P. 19
YUU NAGIRA
ม.ปลาย ปีสามน่ะมากพอแล้ว แต่คานาเอะเดินเข้ามาในเคาน์เตอร์ ค้นตู้เย็นหยิบเนื้อ
สเตก ออกมาแล้วเอื้อมมือไปหากระทะเหล็กส�าหรับสเตกบนตู้เก็บภาชนะชั้นบนสุด แต่
เนื่องจากตู้เก็บภาชนะนั้นสูงติดเพดาน ไม่ว่าคานาเอะจะเอื้อมอย่างไรก็เอื้อมไม่ถึง มิยะ
กับทาคาซาโงะจึงเอื้อมมือไปพร้อมกัน ทาคาซาโงะที่เร็วกว่านั้นยื่นกระทะเหล็กหนักๆ
ส่งให้คานาเอะรับจนเกิดเสียงดังตุ้บ
“โมโหอะไร?”
“...พวกนายห้ามมายืนข้างหลังฉัน”
ทาคาซาโงะกับมิยะมองหน้ากัน ทาคาซาโงะสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร
มิยะสูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร คานาเอะสูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร พอโดนประกบ
คานาเอะที่ผอมซูบอยู่แล้วยิ่งดูตัวเล็กลงไปใหญ่ เขาใช้กระทะเหล็กตบบั้นท้ายของทั้งคู่
“อย่าคิดว่าตัวใหญ่นิดหน่อยแล้วจะมาท�าเบ่งได้นะเฟย”
“มีคนตัวโตอยู่ตั้งสองคนแล้วร�าคาญตาชะมัด ไปกินทางโน้นเลยไป”
“เมื่อกี้ยังพูดว่าจะให้มิยะคุงโตขึ้นอยู่หยกๆ”
ทาคาซาโงะกับมิยะที่ถูกไล่ออกจากครัวพากันหย่อนสะโพกนั่งตรงเคาน์เตอร์แล้ว
ยิ้มให้กัน ความจริงแล้วโตะอาหารส่วนตัวก็มี แต่มักใช้โซนร้านกินอาหารกันเป็นส่วนใหญ่
“ถ้าอย่างนั้นพวกเรามากินกันก่อนตามที่เขาบอกเถอะ”
“ครับ”
มิยะมองคานาเอะที่ย่างเนื้ออยู่ตรงข้ามเคาน์เตอร์แล้วพนมมือ “กินล่ะนะครับ”
ซุปหมูที่มีทั้งความหวานของผักและเนื้อหมูนั้นอร่อยมาก เมื่อยื่นตะเกียบไปคีบคิมปิระโกโบ
ที่ไม่ค่อยถูกปากกลับต้องเอียงคอด้วยความฉงน อร่อยจัง ไม่มีรสชาติบาดคอที่เป็น
เอกลักษณ์ของจานนี้อยู่เลย
“เห็นเธอไม่ค่อยชอบโกโบฉันเลยพลิกแพลงนิดหน่อยน่ะ”
เขาหันไปสบตากับทาคาซาโงะที่ท�าหน้าดีใจ
“ท�าไมถึงรู้ล่ะครับว่าผมไม่ชอบ?”
“ตอนฉันพูดถึงคิมปิระเห็นเธอชะงักไปก่อนแล้วค่อยตอบน่ะสิเลยเดาว่าคงเกลียด
ละมั้ง”
มิยะเขินที่ถูกจับได้ ทาคาซาโงะช่างสังเกตจริงๆ
17
