Page 21 - อ่านฟรี! Security Blanket ห่มรักที่พักใจ
P. 21

YUU NAGIRA


                คานาเอะมองทาคาซาโงะที่ก�าลังงอนด้วยใบหน้าเหมือนกลืนของแปลกๆ ลงไป
                “เพราะคบกันมานานฉันถึงรู้ว่าซายะจังเป็นคนดี ซายะจังเป็นเพื่อนคนส�าคัญของ
          ฉัน แต่ถ้ากับลูกชายฉันนั่นมันคนละเรื่อง ใครจะยอมปล่อยให้อยู่กับเกย์ที่ยึดวิถีคนฝรั่งเศส

          จ้องตาห้าวิฯ แล้วเข้าไปจีบกันล่ะ จะระวังภัยก็ไม่เห็นเกินไปตรงไหน”
                “คานะจัง แบบนั้นตีความข้างเดียวเกินไปแล้วนะ”
                “มีอะไรจะเถียงหรือไง?”
                “เพราะถ้าไม่ได้ชอบก็คงไม่มองเกินห้าวิฯ หรอกจริงไหม?”

                คานาเอะประเคนกระบวยลงบนกะโหลกของทาคาซาโงะอีกครั้ง
                “ริว ได้ยินรึยัง ต่อจากนี้ห้ามสบตาซายะจังเด็ดขาด”
                มิยะหัวเราะรับปากอย่างไม่จริงจัง
                ทั้งคู่ก�าลังแสดงให้ดูว่าสนิทกันถึงขั้นทะเลาะกันได้ว่ามันเป็นอย่างไร

                เขารู้ว่าเกย์คือชายที่ชอบเพศเดียวกัน แต่คนที่เขาเคยเห็นจริงๆ มีทาคาซาโงะ
          เป็นคนแรก และคานาเอะก็ปฏิบัติกับอีกฝ่ายเหมือนอย่างคนทั่วไป ตัวมิยะเองก็ไม่มีอคติ
                อีกอย่างเขาก็ไม่สามารถน�าเพื่อนคนส�าคัญของคานาเอะมาตัดสินว่าชอบหรือ
          เกลียดได้อยู่แล้ว เพราะส�าหรับมิยะที่สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เล็ก คานาเอะเป็นตัวตนส�าคัญ

          ที่เลี้ยงดูเขามาเหมือนพ่อแม่แท้ๆ
                “พอเป็นเรื่องมิยะคุงทีไรคานะจังต้องเป็นห่วงเกินเหตุอยู่เรื่อยเลยเนอะ”
                ทาคาซาโงะพึมพ�าเบาๆ ระหว่างที่คานาเอะท�าสีหน้าจริงจังคอยพลิกเนื้อที่ก�าลังย่าง
                “เอาเถอะ ก็พอเข้าใจความรู้สึกอยู่หรอก”

                พอเห็นมิยะเอียงคอ ทาคาซาโงะจึงส่งสายตาตามไปหา
                “เพราะถ้ามีลูกชายน่ารักอย่างมิยะคุง ฉันเองก็คงเป็นห่วงเกินเหตุเหมือนกัน”
                หัวใจเขาเต้นแรงไปจังหวะหนึ่ง ทาคาซาโงะหรี่ตายกมุมปาก รอยยิ้มนั้นมีเสน่ห์
          ที่เป็นเอกลักษณ์สมชาย ชวนให้นึกถึงขนมหวานที่มีส่วนผสมของเหล้า

                คานาเอะไม่ได้กล่าวหาผิดเลย ตั้งแต่ตอนที่เจอกับทาคาซาโงะครั้งแรกและ
          ถูกเรียกว่าริวจังนั้นเขายังไม่มีภูมิคุ้มกันจึงถูกรอยยิ้มนี้ท�าให้เคลิ้มไปเต็มๆ อย่างตอนนี้
          เองถ้าประมาทเมื่อไรก็จะเผลอเคลิ้มไปเหมือนกัน
                “...ขะ ขอบคุณ...ครับ”


                                         19
   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25   26