Page 28 - อ่านฟรี! Security Blanket ห่มรักที่พักใจ

่
Security Blanket ห่มรักทีพักใจ 1

ให้เขาครบชุด ทุกชิ้นมีสีน�้าตาลทองเหมือนกับดวงตาของมิยะ แซมด้วยสีเคลือบแต่ง
สีเขียวสว่างเป็นบางจุด ด้านหลังของจานมีชื่อ ‘ริวโนสุเกะ’ อยู่ เป็นการจารึกชื่อในแบบ
ของ ‘คานาเอะ’ ว่ามันคือผลงานชิ้นหนึ่งในบรรดาผลงานของโคบายาชิ คานาเอะ

“ขะ ขอบคุณมากครับคุณน้า”
ถ้วยชามงดงามราวกับอัญมณีที่ถูกสร้างมาให้ตัวเองโดยเฉพาะ
มิยะในตอนนั้นได้สัมผัสความสุขอันมีรูปร่างเหมือนถ้วยชามเหล่านั้น
พวงแก้มของเขาแดงก�่าเพราะความดีใจ ในตอนนั้นคุณน้าก็โน้มตัวข้ามโตะเตี้ย

มาหาเขาพร้อมกับท�าหน้าล�าบากใจเล็กน้อย มิยะเริ่มประหม่าเป็นกังวลว่าอีกฝ่ายจะพูด
อะไร
“เลิกพูดสุภาพแล้วก็เลิกเรียกฉันว่า ‘คุณน้า’ เถอะ”
“เอ?”

“ฉันเพิ่งอายุยี่สิบแปดเอง”
ส่วนมิยะเพิ่งอายุเก้าปี ผู้ชายที่โตแล้วส�าหรับเขาถ้าไม่เรียกว่าคุณน้าก็เป็นคุณลุง
หรือไม่ก็พี่ชาย
“แล้วจะให้เรียกว่าอะไรครับ?”

“เรียกคานาเอะจังง่ายๆ ก็ได้”
มิยะส่ายหัวพั่บๆ เขาไม่เคยเรียกผู้ใหญ่ว่าจังมาก่อน แล้วจู่ๆ สองมือของอีกฝ่าย
ก็ประกบเข้าที่แก้มของเขาแล้วบีบเบาๆ “ไหนลองเรียกดูซิ?”
“...คะ คานาเอะฮัง?”

มิยะเสียงหลง ดูเหมือนว่าคุณน้าจะสนุกเลยบอกให้เขาลองเรียกดูอีกครั้ง
แล้วก็หัวเราะทุกครั้งที่เขาเรียกได้แต่คานาเอะฮัง คานาเอะฮัง จนมิยะเองก็เริ่มสนุกไปด้วย
อีกคน ประสานเสียงเรียกคานาเอะฮังด้วยกันทั้งเสียงหัวเราะ
หลังจากวันนั้น จากคุณน้าก็เปลี่ยนมาเป็นคานาเอะจัง

คานาเอะเป็นช่างปันหม้อมือใหม่โดยมีตาของคานาเอะซึ่งมีศักดิ์เป็นทวดของมิยะ
เป็นอาจารย์ คานาเอะนั้นมุ่งหมายเป็นช่างปันหม้อตั้งแต่เรียนจบมัธยมปลายและย้ายออก
จากโตเกียวมาอยู่ที่เมืองคาซึเนะที่ตาอาศัย ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นบ้านหลังนี้ ห้องท�างาน หรือ
เตาเผา เดิมเป็นของของคุณทวดทั้งสิ้น ตอนที่มิยะถูกรับมาดูแล คุณทวดก็แก่มากแล้ว

26