Page 33 - อ่านฟรี! Don't worry mama
P. 33
NARISE KONOHARA
ความมั่นใจนั้นมาจากไหน
“ผมไม่เคยออกไปค้างนอกบ้านโดยไม่ติดต่อหม่าม้ามาก่อน เพราะฉะนั้นหม่าม้า
ต้องออกมาตามหาผมแน่ๆ ผมบอกไปด้วยว่าท�างานนอกสถานที่สองวันหนึ่งคืน ถึงไม่ได้
บอกว่าไปที่ไหน แต่แค่ไปถามบริษัทก็รู้แล้ว วันนี้คงโชคไม่ดีเลยมาไม่ได้ แต่พรุ่งนี้จะต้อง
มารับแน่”
ต่อให้แม่ของอิมาคุระไม่มา แต่ถ้าพวกเขาขาดงานสองหรือสามวันติดต่อกันโดย
ไม่ได้แจ้งแบบนี้ ทางบริษัทก็น่าจะคิดได้ว่าผิดปกติและออกมาตามหา เพราะฉะนั้นคนมา
รับอาจมาพรุ่งนี้ หรือไม่ก็มะรืนนี้... พอคิดแบบนี้แล้ว ยูอิจิก็รู้สึกสมเพชตัวเองสุดๆ ที่
ต้องกินหญ้าทั้งน�้าตา เขานอนบนฟูกเหม็นอับด้วยอารมณ์แสนห่อเหี่ยวใจ
อิมาคุระ โยชิเอะ แม่ของอิมาคุระ ทาคาชิยืนอยู่หน้าตึกส�านักงาน ‘บริษัทยา
สุงิโนคิ’ ด้วยใบหน้าซีดเผือด เธอมีผิวขาว ร่างเตี้ย แต่ไม่ได้อ้วนใหญ่เต็มไปด้วยไขมัน
หนาเตอะขนาดลูกชาย เธอก�าผ้าเช็ดหน้าลูกไม้สีขาวไว้แน่น ขณะเงยหน้าขึ้นมองป้าย
ส�านักงานด้วยใบหน้ามุ่งมั่น เมื่อวานลูกชายสุดที่รักของเธอไม่ได้กลับบ้าน นี่เป็นครั้งแรก
ที่เขาค้างนอกบ้านโดยไม่ได้ติดต่อมา สร้างความกังวลให้เธอจนหลับไม่ลงแม้แต่งีบเดียว
ลูกชายผู้แสนน่ารักที่เธอเลี้ยงมาด้วยตัวคนเดียว หลังสามีเสียชีวิตไปด้วยอุบัติเหตุ
ไม่คาดฝันเมื่อยี่สิบห้าปีก่อน นี่เขาจะถูกลักพาตัวไปหรือเปล่า หรือเขาจะเข้าไปพัวพันกับ
คดีบางอย่าง...เธอจินตนาการแต่เหตุการณ์เลวร้ายจนแทบจะเป็นลมสลบไป เธอโทรมา
หาบริษัทยาสุงิโนคิที่ลูกชายของเธอท�างานหลายครั้ง แต่สายกลับไม่ว่างตลอดจนโทรไม่
ติด โยชิเอะร้อนใจจึงตรงดิ่งมาส�านักงานบริษัทที่ลูกชายท�างานอยู่ แต่ด้านหน้าของบริษัท
กลับเต็มไปด้วยคนมากมายถือไมค์หรือไม่ก็กล้อง เหมือนก�าลังดูข่าวโทรทัศน์ รอบตึกก็
มีรถที่ติดป้ายชื่อของสถานีโทรทัศน์จอดอยู่หลายคัน
‘บริษัทยาสุงิโนคิล้มละลายกลางคัน ประธานบริษัทหายตัว ยอดหนี้สินสูงถึง
สามพันล้านเยน’
ใช่ว่าโยชิเอะจะไม่ทราบข่าวที่ลงเต็มหน้าหนังสือพิมพ์เมื่อวานจนสร้างความ
แตกตื่นแก่สังคม แต่ลูกชายของเธอส�าคัญกว่าเรื่องนั้น เธอเบียดร่างแข่งกับกองทัพนักข่าว
เข้าไปถึงด้านหน้าของบริษัทได้ แต่ประตูกลับปิดอยู่ไม่ขยับแม้แต่น้อย ขณะเดินอย่างสับสน
31
