Page 34 - อ่านฟรี! Don't worry mama
P. 34
Don't Worry Mama
ไปรอบๆ ตึก เธอก็พบชายหนุ่มก�าลังจะเข้าไปในตึกจากด้านหลัง โยชิเอะจึงเกาะหลังของ
ชายคนนั้นอย่างหลงลืมตัว ชายหนุ่มตกใจที่จู่ๆ ก็มีหญิงวัยกลางคนมาเกาะร่างของเขา
พลางร้องไห้โฮ แต่พอได้ฟังเหตุผล เขาก็เอียงคอ แสดงท่าทีครุ่นคิดออกมา
‘แผนกพัฒนาสินค้าไม่ใช่สายงานของผม ผมเลยไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไร...ตอนนี้ใน
บริษัทเองก็วุ่นวายมาก...ลองไปถามแผนกพัฒนาสินค้าโดยตรงเถอะครับ’
อย่าไปบอกใครนะครับ ว่าผมให้คุณเข้าไปข้างใน ชายหนุ่มเอ่ยส�าทับก่อนให้
โยชิเอะเข้าไปในตึก เธอเดินจากทางเดินแคบๆ ด้านหลังตรงเข้าไปจนถึงล็อบบี้กว้างใหญ่
ทางด้านหน้า คนหนุ่มสาวถือแฟ้มในมือวิ่งพล่านอยู่ในล็อบบี้ หญิงสาวที่เป็นประชาสัมพันธ์
ก็รับโทรศัพท์สายแล้วสายเล่า ไม่ใช่บรรยากาศที่เธอจะเข้าไปถามได้เลย ระหว่างที่เธอ
เดินวนไปมารอบๆ ก็พบแผ่นป้ายน�าทางข้างลิฟต์ หลังจากเช็กจนแน่ใจว่าแผนกพัฒนา
สินค้าของลูกชายเธออยู่ชั้นสอง เธอที่ร้อนใจก็ใช้บันไดด้านข้างแทนเพราะลิฟต์ไม่ยอม
ลงมาสักที
เมื่อมองเข้าไปห้องที่ติดป้ายแผนกพัฒนาสินค้าแล้วยิ่งน่ากลัวเสียจนความวุ่นวาย
ที่ล็อบบี้เทียบไม่ติด ทั้งโทรศัพท์ที่ดังต่อเนื่องไม่หยุด และเสียงคนตวาดจากตรงโน้นตรงนี้
ดังสะเทือนไปทั่วห้อง
“บอกแล้วไง ว่าพวกเราที่เป็นพนักงานระดับล่างๆ ไม่รู้เรื่องอะไร พวกเราก็รู้เรื่อง
ล้มละลายจากข่าวโทรทัศน์ ...ส่งวัตถุดิบในการผลิต? สถานการณ์แบบนี้จะไปท�าแบบนั้น
ได้อย่างไร”
ชายวัยกลางคนตะโกนใส่หูโทรศัพท์ โยชิเอะมองไปรอบๆ ห้อง เธอเคลื่อนกาย
เข้าไปใกล้หญิงสาวท่าทางใจดีอย่างเงียบเชียบ และเอ่ยทักเธอคนนั้น
“คือว่า...ฉันมีเรื่องอยากถามสักหน่อยค่ะ...”
หญิงสาวผมยาวหันใบหน้าที่เหน็ดเหนื่อยมามองเธอด้วยกิริยาเชื่องช้า
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันเป็นแม่ของอิมาคุระ ทาคาชิ ขอบคุณที่คอยดูแลลูกชายของ
ฉันเสมอค่ะ”
“คะ...” หญิงสาวเอียงคออย่างสงสัย โยชิเอะก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว
“ความจริงลูกชายของฉัน...ไม่กลับมาบ้านตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ฉันเป็นห่วงมาก
เลยมาสอบถามกับทางนี้ค่ะ”
32
