Page 29 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 29
หยำงกวงฉิงจื่อ
หยำงกวงฉิงจื่อ 27
นายอ�าเÀอตู้บอกอีกว่าเป็นพยานและหลัก°านในที่เกิดเหตุ อีกทั้งยัง
พาตัวพยานเข้ามาจริงๆ
นั่นคือคนชุดด�าที่ถูกทุบตีจนจมูกเขียวช�้าใบหน้าบวมเป่งผู้หนึ่ง พอเขา
เห็นหลี่รุ่ยหลินก็ตะโกนเสียงดังลั่นว่านายท่านช่วยด้วย จากนั้นพูดว่าพวกเขา
ใช้ก�ายานยาสลบวางยาคนเช่นไร ต่อสู้กับสาวใช้ประจ�ากายของหญิงสาวผู้นั้น
อย่างไรราวกับก�าลังร้องร�าท�าเพลงอยู่ก็ไม่ปาน
ต่อมานายอ�าเÀอตู้ก็ประกาศเรียกราษ®รห้าคนให้เข้ามาในศาล คน
กลุ่มนั้นต่างพากันชี้มาที่เขา บอกว่าเห็นเขาพุ่งทะยานออกมาจากในห้องกับตา
¢Í§µ¹àͧ
สีหน้าของหลี่รุ่ยหลินย�่าแย่ลงเรื่อยๆ แต่ก็รู้สึกขบขันไร้สาระยิ่ง
เยี่ยหงเหรินอยากจะตัดบทค�าให้การของพยานเหล่านี้อยู่หลายครั้ง แต่ก็ถูกเขา
ห้ามเอาไว้ เขาอยากจะดูว่าละครที่เล่นกันจนเกินขอบเขตฉากนี้จะแสดงไปถึง
ขั้นไหน?
ขณะที่กุนซือหนวดยาวถือหนังสือสารÀาพผิดและพู่กันเดินเข้ามาหมาย
จะให้เขาประทับลายมือรับผิด เขาพลันส่งเสียงหัวเราะเย้ยหยัน มือใหญ่สะบัด
วูบ แรงจากฝ่ามือปะทะใส่กุนซือจนลอยกระเด็นออกไปทั้งตัว ส่งเสียงร้องโอย
แล้วร่วงลงไปกองกับพื้น จากนั้นก็เริ่มร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด
ครั้นทุกคนเห็นเขาแสดงฝีมือออกมา ทีแรกก็พากันเงียบกริบไร้
สรรพเสียง แต่ต่อมาก็ค่อยๆ เริ่มวิพากษ์วิจารณ์เสียงดังเซ็งแซ่
“ใต้เท้าตู้จะให้ข้าประทับลายมือยอมรับผิดทั้งๆ แบบนี้นะหรือ ราชวงศ์
จินไม่มีขื่อมีแปแล้วหรือไร เจ้าถึงได้ท�าคดีเช่นนี้?” หลี่รุ่ยหลินพูดพลางเดินไป
ตรงหน้ากลุ่มคนที่ชี้ตัวเขาซึ่งคุกเข่าอยู่กับพื้น “กลางดึกแสงมืดสนิท พวกเจ้า
ทุกคนล้วนแต่เป็นประชาชนคนธรรมดาที่ไม่มีวรยุทธ์ แต่กลับเห็นว่าจอหงวนฝ่าย
บูอย่างข้าทะยานออกมาจากห้องของหญิงสาวผู้นั้น? ซ�้ายังเห็นใบหน้าของข้า
อย่างชัดเจน? ข้าไม่รู้มาก่อนว่าวรยุทธ์ของข้าจะย�่าแย่ถึงเพียงนี้!”
ศีรษะของพยานที่ถูกเอ่ยเจาะจงถึงเหล่านั้นก้มต�่าจนไม่อาจต�่าไปมากกว่า
นี้ได้อีกแล้ว ร่างกายสั่นเทาอย่างห้ามไม่อยู่ คนอื่นอาจจะไม่รู้ แต่พวกเขารู้ดี
