Page 30 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 30
โฉมงำมปรมำจำรย์เครื่องหอมมปรมำจำรย์เครื่องหอม
28 โฉมงำ
แก่ใจว่าพวกเขาถูกบังคับให้มาเป็นพยาน ถ้าหากไม่ท�าตาม คนที่จะต้องติดคุก
ก็คือพวกตน
ผู้คนทั้งหลายได้ยินดังนั้นก็พากันคิดว่ามีเหตุผล จึงเริ่มซุบซิบกันเสียง
ต�่าเบา ทันใดนั้นศาลอันเงียบสงบก็เริ่มมีเสียงดังเอะอะขึ้นมา
12
นายอ�าเÀอตู้คิดไม่ถึงว่าเขาจะรับมือยากเช่นนี้ จึงเคาะไม้ปลุกสติ Í‹ҧ
โกรธเกรี้ยวในทันใด “เงียบ! เงียบ!”
“พยานหลัก°านล้วนครบถ้วน ผู้บัญชาการหลี่ยังโง่เขลาไม่ยอมรับผิด
ซ�้ากลับใช้°านะจอหงวนฝ่ายบูมากดดันราษ®รเหล่านี้อีก นี่มันไม่น่าเกลียด
เกินไปหน่อยหรือ” เจิงอวี้ตŽาซึ่งนั่งฟังอยู่ข้างๆ เปิดปากขึ้นอย่างทนไม่ไหว
“นายท่านเจิงจงใจโยนความผิดไร้สาระ°านปล้นสวาทใส่ข้าเพราะข้าเคย
ท�าให้ท่านอดรับอนุÀรรยา เลยอยากจะหาทางระบายความแค้นใช่หรือไม่”
หลี่รุ่ยหลินเอ่ยอย่างชัดถ้อยชัดค�า สีหน้าแววตาบนใบหน้าเต็มเปี›ยมไปด้วย
ความเหยียดหยาม
“ไร้สาระทั้งเพ ผู้บัญชาการหลี่ ท่านอย่าพูดจาปรักปร�าผู้อื่นส่งเดชสิ”
เจิงอวี้ตŽาซึ่งจอนผมสองข้างมีสีขาวแซมประปรายเอ่ยอย่างหงุดหงิดโมโห
แต่ทว่าร้อนตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งยามนี้ราษ®รต่างซุบซิบกันเรื่องที่เขาบีบบังคับ
บุตรสาวของร้านค้าแห่งหนึ่งให้มาเป็นอนุÀรรยาของตนเองเมื่อเดือนก่อน แต่
สุดท้ายกลับมิได้รับเข้าบ้าน ตอนนั้นทุกคนต่างยังไม่รู้สาเหตุ แต่พอได้ยิน
หลี่รุ่ยหลินกล่าวเช่นนี้ก็เริ่มพากันวิพากษ์วิจารณ์เสียงดังเซ็งแซ่ขึ้นมาทันใด
เจิงอวี้ตŽาโกรธจัดจนขบกรามแน่น เขามองไปทางนายอ�าเÀอตู้ก่อน
จากนั้นก็มองไปยังบุตรชายคนโตซึ่งยืนอยู่ท่ามกลางราษ®รที่มายืนห้อมล้อม
มุงดูการตัดสินอย่างแฝงความนัย นายอ�าเÀอตู้กระแอมไอเบาๆ เป็นการกล่าว
เตือน เจิงอวี้ตŽารีบถอนสายตากลับในทันทีแล้วหันไปมองนายอ�าเÀอตู้แวบหนึ่ง
อย่างรวดเร็ว ก่อนจะเบนสายตาออกในทันใด
แต่ทว่าÀาพที่ทั้งสองส่งสายตาหากันไปมาอย่างรวดเร็วกลับอยู่ในสายตา
12 ไมปลุกสติ เปนไมทอนสี่เหลี่ยมที่ใชเคาะกับโตะเพื่อใหคนอยูในความสงบ
