Page 26 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม

โฉมงำมปรมำจำรย์เครื่องหอมมปรมำจำรย์เครื่องหอม
24 โฉมงำ

วิจารณ์เซ็งแซ่ของผู้คนที่ห้อมล้อมมุงดู
“คนผู้นั้นเป็นใครกัน? หน้าตาหล่อเหลาเสียจริง”
“ข้ารู้ เขาคือผู้บัญชาการกองทหารองครักษ์หลวง เป็นบุรุษรูปงามอันดับ

หนึ่งของเมืองหลวง ซ�้ายังเป็นจอหงวนฝ่ายบูของราชวงศ์จินเราอีกด้วย ตอนข้า
ไปเมืองหลวงปีที่แล้วเห็นเขาควบม้าผ่านไปบนถนน ชั่วชีวิตนี้ข้าไม่เคยเห็นบุรุษ
คนใดรูปงามน่ามองเช่นนี้มาก่อน จึงจ�าได้แม่นย�ายิ่ง!”
“ช่วงก่อนหน้านี้ข้าก็เคยเห็นเขา เขาน่าจะมาที่อ�าเÀอเหอจือของพวกเรา

ได้เดือนกว่าแล้ว”
“จริงหรือ? เหตุใดข้าถึงไม่เคยเห็นเขาเลยเล่า”
ราษ®รพากันพูดคุยอย่างเจื้อยแจ้วจอแจ หลี่รุ่ยหลินกับเยี่ยหงเหริน

เดินเข้ามาในศาลÀายใต้การน�าทางของเจ้าหน้าที่ทางการ พบว่าบริเวณรอบๆ
ห้องโถงอันกว้างขวางมีประชาชนที่มารอดูเบียดเสียดเข้ามาไม่น้อย
นายอ�าเÀอตู้นั่งอยู่บนบัลลังก์สูง เจ้าหน้าที่ทางการหลายนายยืนถือ

ไม้พลอง ท่าทางคล้ายกับก�าลังจะเปิดศาล ส่วนเจิงอวี้ตŽาซึ่งเป็นคหบดีในท้องถิ่น
ที่มีความสนิทชิดเชื้อกับนายอ�าเÀอก็นั่งอยู่ในศาลด้วยเช่นเดียวกัน เยี่ยหงเหริน
ถูกเชิญมานั่งลงยังที่ว่างข้างๆ เจิงอวี้ตŽาทันที เห็นได้ชัดว่าตรงนั้นเป็นต�าแหน่ง

ของคนที่มานั่งฟัง
ยามนี้บรรดาราษ®รต่างก็มองสถานการณ์คร่าวๆ ออกแล้ว เจิงอวี้ตŽา
เป็นพ่อค้าที่ร�่ารวยที่สุดในอ�าเÀอเหอจือของพวกเขา บ้านเรือนให้เช่าที่เกิดเรื่อง
ขึ้นเมื่อห้าวันก่อนก็เป็นหนึ่งในทรัพย์สินของเขา ส่วนบุรุษชุดเขียวที่เพิ่งจะนั่งลง

นั้นคงจะมี°านะสูงส่งเช่นเดียวกันถึงสามารถเข้าไปนั่งฟังด้านในได้
หลี่รุ่ยหลินมองไปทางนายอ�าเÀอตู้ซึ่งนั่งอยู่บนบัลลังก์ จากนั้นค่อย

หันไปมองรอบๆ เมื่อมองไปเห็นเจิงอวี้ตŽาที่ก�าลังยิ้มอย่างแฝงเจตนาร้าย เขาก็
คิดในใจว่าคู่แค้นถนนแคบ จริงๆ เจิงอวี้ตŽาผู้นี้ก็คือคหบดีที่ถูกเขาขัดขวางการ
11
รับอนุÀรรยาผู้นั้นนั่นเอง เขาแทบจะแน่ใจได้ในทันทีว่าตนเองจะต้องถูกตัดสินให้

11 คูแคนถนนแคบ เปรียบถึงศัตรูหรือคนที่ไมอยากเจอหนากันแตดันไดมาเจอกัน หลีกหนีกันไมพน