Page 25 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 25
หยำงกวงฉิงจื่อ
หยำงกวงฉิงจื่อ 23
ทางการเหล่านั้นต่างก็สมคบคิด เอื้อประโยชน์ให้กันและกัน ถึงแม้การสืบคดีลับ
ครานี้จะมิได้ท�าให้ราษ®รแตกตื่น แต่คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องเหล่านี้จะต้องท�าการ
เป็นกระบวนการแน่นอน พวกเขาเห็นเจ้าเป็นหนามยอกอก อยู่ๆ ก็มาเรียกให้
เจ้าไปที่ศาลาว่าการ เกรงว่าคงจะไม่มีเจตนาดีเป็นแน่” เยี่ยหงเหรินกล่าว
อย่างพะวงใจ เขาเป็นองครักษ์ประจ�าพระวรกายองค์รัชทายาท ได้รับพระบัญชา
ให้ติดตามหลี่รุ่ยหลินซึ่งเป็นผู้บัญชาการกองทหารองครักษ์หลวงมาสืบคดีลับที่
à¨Õ§˹ҹ
“แม้นหลัก°านและพยานในมือของพวกเราจะมีมากพอให้ลงโทษ
พวกขุนนางและคหบดีโลÀมากเหล่านั้น แต่ก็ยังต้องกลับเมืองหลวงไปขอค�าชี้แนะ
จากองค์รัชทายาทอยู่ดี” หลี่รุ่ยหลินชะงักไปชั่วครู่แล้วเอ่ยขึ้นอีกครา “นอกจาก
นี้ก่อนที่พวกเราจะมาที่นี่ องค์รัชทายาทรับสั่งว่าสายธารกระจ่างใสเกินไปมัจฉา
ก็มิอาจอยู่รอด แสดงว่าจะมีบางคนที่รอดพ้นไปได้ ก่อนที่จะมีค�าสั่งลงโทษ
10
ออกมา พวกเราย่อมไปมีเรื่องขัดเคืองกับพวกเขามิได้”
“ชิ! ไม่รู้จริงๆ ว่าองค์รัชทายาททรงคิดอันใดอยู่กันแน่? หากตรวจสอบ
บัญชีเหล่านั้นจะท�าให้พวกขุนนางละโมบพ่อค้าชั่วช้าเข้าคุกกันหมดได้ แต่พอส่ง
นกพิราบสื่อสารไป ค�าสั่งที่ได้กลับมากลับเป็นการสั่งให้พวกเรากลับเมืองหลวง
องค์รัชทายาทคงจะมิทรงตั้งใจจัดการเรื่องราวอย่างเงียบๆ กระมัง?” เช่นนั้นเขา
ไม่ยอมหรอกนะ พวกเขาอุตส่าห์สืบคดีอย่างเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด
“สถานการณ์ที่เมืองหลวงยังไม่แน่ชัด ข้าเชื่อว่าที่องค์รัชทายาททรงท�า
เช่นนี้คงจะต้องมีจุดประสงค์ของพระองค์เองเป็นแน่” หลี่รุ่ยหลินลุกขึ้นยืนเสีย
ดื้อๆ “พวกเราไปดูสักรอบเถิด”
พวกเขาเดินออกจากเรือนขึ้นรถม้า อ้อมถนนสายหนึ่งมาถึงหน้า
ศาลาว่าการ ครั้นแล้วก็เห็นฝูงชนแน่นขนัด ทั้งสองก้าวลงจากรถม้า เดินเข้าไป
ในศาลาว่าการท่ามกลางสายตาตื่นตะลึงด้วยความอยากรู้อยากเห็นและเสียง
10 สายธารกระจางใสเกินไปมัจฉาก็มิอาจอยูรอด เปนการเปรียบถึงวา ถาเขมงวดคิดเล็กคิดนอยมากเกินไป
ก็จะไมมีใครรวมมือดวย
