Page 28 - อ่านฟรี โฉมงามปรมาจารย์เครื่องหอม
P. 28
โฉมงำมปรมำจำรย์เครื่องหอมมปรมำจำรย์เครื่องหอม
26 โฉมงำ
พระชายายังมีพระประสงค์จะเลือกÀรรยาผู้เพียบพร้อมให้ผู้บัญชาการหลี่เลย
ด้วยซ�้า หญิงสาวเหล่านั้นล้วนเป็นกุลสตรีที่ผ่านการคัดเลือกมาอย่างเข้มงวด
แต่ว่าผู้บัญชาการหลี่ยังไม่ถูกตาต้องใจ แล้วจะมาเด็ดบุปผาที่นี่ได้อย่างไร”
พอวาจานี้ถูกเปล่งออกไป ราษ®รที่ห้อมล้อมมุงดูอยู่ก็อดพยักหน้า
เห็นด้วยไม่ได้ ก็จริง ครั้นเห็นว่าบุรุษหนุ่มชุดด�าผู้นั้นเรือนกายสูงตระหง่าน
คิ้วเข้มทั้งสองข้างพาดยาวไปถึงขมับ ดวงตาเรียวรีกระจ่างเจิดจ้าราวกับอัญมณี
สีด�า สันจมูกตั้งโด่ง รูปโฉมงดงามหล่อเหลาอย่างที่สุด ยามยืนมือไพล่หลังก็
แผ่ก�าจายความน่าเกรงขามและบุคลิกอันน่าย�าเกรงออกมาทั่วทั้งร่าง ไหนเลย
จะต้องไปเด็ดบุปผา?
“ใต้เท้าเยี่ย จะพูดเช่นนี้มิได้นะ ว่ากันว่าÀรรยามิสู้อนุ อนุมิสู้ลักกิน...
แค่กๆๆ ใน°านะบุรุษย่อมเกิดความปรารถนาได้อย่างมิอาจหลีกเลี่ยง ตามที่ข้า
รู้มา ผู้บัญชาการหลี่พ�านักอยู่ที่นี่มาเดือนหนึ่งแล้ว ข้างกายก็หาได้มีผู้ใดคอย
ปรนนิบัติไม่” นายอ�าเÀอตู้ตระหนักว่าตนเองเอ่ยวาจาไม่เหมาะสมจึงรีบร้อน
กระแอมไอกลบเกลื่อน ทว่าความหมายในวาจาของเขาชัดเจนแจ่มแจ้งยิ่ง นี่คือ
เรื่องเลอะเลือนที่ก่อลงไปเพราะต้องการระบายความใคร่ชั่วขณะ
“วาจาของเจ้าไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด ผู้บัญชาการหลี่มีวรยุทธ์แก่กล้า
เหนือผู้ใด รูปลักษณ์ก็หล่อเหลางามสง่า ในช่วงหลายวันมานี้ยามไปไหนมาไหน
ในอ�าเÀอเหอจือมีหญิงสาวตั้งมากมายที่ดูเหมือนจะเอียงอายขวยเขิน แต่จริงๆ
แล้วกลับหวังจะใกล้ชิดเขา ซ�้ายังมีหญิงนางโลมไม่น้อยสร้างโอกาสเจอเขา
โดยบังเอิญอยู่บ่อยๆ ชวนให้ร�าคาญเสียนี่กระไร ถ้าอยากจะระบายความใคร่
จริงๆ แค่ไปที่หอนางโลมก็จบแล้ว เจ้านี่พูดจาเลื่อนเป„œอนชัดๆ!” เยี่ยหงเหรินก็
เป็นผู้ฝƒกยุทธ์เช่นเดียวกัน ค�าพูดค�าจาจึงมิได้อ้อมค้อมวกวนเหมือนอย่างขุนนาง
ฝ่ายบุŽน
นายอ�าเÀอตู้ขมวดคิ้วมุ่น “ในศาล ใต้เท้าเยี่ยมิควรเสียงดังโหวกเหวก
เช่นนี้ แค่ก อีกอย่างที่ใต้เท้าเยี่ยกล่าวเช่นนี้ก็เป็นเพราะท่านกับผู้บัญชาการหลี่
มีมิตรÀาพแน่นแฟ‡นต่อกัน มิได้มีหลัก°านแต่อย่างใด แต่ว่าข้ามีทั้งพยานและ
หลัก°าน!”
