Page 20 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 20
คืนรักเทพหมาป่ า
ที่นั่นคือบ้านของฮิโระ ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของที่ดินศาลเจ้าอินุงามิสืบทอดกันมา
หลายต่อหลายรุ่น
(ก่อนกลับบ้าน แวะไหว้ศาลเจ้าสักหน่อยดีกว่า...)
ที่ฮิโระคิดเช่นนี้เพราะพอเข้าบ้านแล้ว เขาจ�าต้องบอกย่าว่าโดนไล่ออกจากงาน
พิเศษ เขาต้องการความกล้าจึงตัดสินใจมาไหว้ศาลเจ้าก่อน
ฮิโระจอดรถจักรยานยนต์และเดินขึ้นไปยังศาลเจ้า ภาพต้นการบูร ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์
ซึ่งสะท้อนอยู่ในดวงตาค่อยๆ เด่นชัดมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากศาลเจ้านี้ไม่มีวิหาร คนจึง
มากราบไหว้ที่ต้นไม้โดยตรงเป็นเรื่องธรรมดา
เชือกศักดิ์สิทธิ์พันรอบล�าต้นอวบหนาขนาดผู้ใหญ่สิบคนโอบไม่ถึง ยอดต้นการบูร
ยักษ์สั่นไหวอย่างสงบท่ามกลางหิมะซึ่งก�าลังโปรยปราย ผู้คนในหมู่บ้านคุ้นเคยกับต้นไม้
ศักดิ์สิทธิ์ต้นนี้เป็นอย่างดีมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว ขนาดขนานชื่อเรียกสืบทอดกันมาว่า
ท่านโอคุสุ 2
ฮิโระเงยหน้าขึ้น เขาพบว่าเฉพาะเหนือต้นการบูรเท่านั้นที่เมฆหิมะแหวกเป็น
ช่องว่าง ท�าให้สามารถมองเห็นพระจันทร์ตอนกลางวันเปล่งประกายสีขาวโพลนได้อย่าง
ชัดเจน พระจันทร์วันนี้ขนาดใหญ่เต็มดวง
เขาเดินลอดผ่านเสาโทริอิซึ่งตั้งตระหง่านอยู่ในบริเวณศาลเจ้า และจังหวะนั้นเอง
เท้าของฮิโระก็หยุดกึก ย่าของเขาก�าลังยืนอยู่หน้าต้นการบูร
ย่าอยู่ในชุดกิโมโนผ้าไหม สวมทับด้วยเสื้อคลุมผ้าฝายกันหนาวผืนหนา ฝ่ามือ
ทั้งสองประสานอธิษฐานต่อต้นการบูรอย่างสงบเสงี่ยม ฮิโระเห็นดังนั้นก็พลอยยืนดูแน่นิ่ง
จนลืมส่งเสียงทักทาย ย่าจะมาสักการะและท�าความสะอาดศาลเจ้าวันละสองครั้งเวลาเช้า
กับตอนเย็น ทุกครั้งที่ฮิโระเห็นร่างของย่าซึ่งก�าลังสวดภาวนาด้วยใจอันบริสุทธิ์ผุดผ่อง
เช่นนี้ เขาจะรู้สึกราวกับว่าความบริสุทธิ์นั้นได้ช�าระล้างจิตใจของเขาไปด้วย
“...ย่า ท�าอะไรน่ะ เป็นหวัดอยู่ไม่ใช่เหรอ”
ฮิโระนึกขึ้นได้ว่าย่าก�าลังไม่สบายจึงรีบเดินเข้าไปหาทันที เมื่อได้ยินเสียงของ
ฮิโระ ย่าก็หันมามองพร้อมทักทายด้วยรอยยิ้ม “กลับมาแล้วหรือ”
2 แปลว่า การบูรใหญ่
18
