Page 16 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 16
คืนรักเทพหมาป่ า
ต้องหางานพิเศษใหม่อีกแล้ว จะเรียนก็ต้องใช้เงิน จะด�ารงชีวิตก็ต้องใช้เงิน ค่า
น�้ามันจากหมู่บ้านบนภูเขาลึกที่ฮิโระอาศัยอยู่มายังตัวเมืองที่พอจะหางานท�าได้นั้นก็ไม่ใช่
เล่นๆ ล�าพังแค่เบี้ยยังชีพคนชรารายปีของย่าที่อาศัยอยู่ด้วยกัน แน่นอนว่าไม่เพียงพอ...
“ฮีโร่คุง”
สุมิดะตามออกมา ตุ้บ เขาตบแผ่นหลังของฮิโระ “นี่ ฉันช่วยเจรจากับผู้จัดการ
ร้านให้เอาไหม” ฮิโระหันไปจ้องสุมิดะเขม็ง
“แต่นายต้องสัญญาว่าจะขายที่ดินบ้านนายให้ฉัน แล้วฉันจะให้นายท�างานต่อ”
กลิ่นบุหรี่ลอยหึ่งออกจากปากของสุมิดะ ผู้ชายคนนี้ไม่เคยท�างานเป็นจริงเป็นจัง
สักอย่าง แม้ร่างกายใหญ่โตแต่ใบหน้าไร้อารมณ์ แววตาดูไม่เป็นมิตร ลักษณะภายนอก
เหมือนกุ๊ยข้างถนนไม่มีผิด
สามเดือนก่อนพ่อของสุมิดะซึ่งเป็นเจ้าของร้านส่งเขามาท�างานในร้านสะดวกซื้อ
แห่งนี้โดยอ้างว่า “ช่วยสอนงานลูกชายฉันด้วย” แต่สุมิดะไม่อยากท�างานนี้ตั้งแต่แรก เขา
อยากไปอยู่บริษัทของพ่อมากกว่า และตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ที่เขาเริ่มข่มขู่ฮิโระให้ขายที่ให้
มิน่าล่ะ แบบนี้นี่เอง ฮิโระคิด แม้สุมิดะพยายามเซ้าซี้เท่าไร แต่ฮิโระกลับปฏิเสธ
เสียงแข็งตลอด หมอนี่ไม่พอใจจึงหาเรื่องไล่ฮิโระออก ...แต่ใครจะยอมให้คนอย่างนายได้
ผลงานล่ะ ฮิโระโมโหเลือดขึ้นหน้า เขากระทืบเท้าสุมิดะสุดแรง
“โอ๊ย!”
สุมิดะหน้าแดงก�่าขณะกระโดดถอยหลัง ฮิโระอาศัยจังหวะนี้รีบสวมหมวกกันน็อก
ขึ้นคร่อมรถจักรยานยนต์ สตาร์ตเครื่อง และจังหวะที่เขาบึ่งออกไปยังถนน “เจ้าบ้า จ�าไว้
เลย” ฮิโระได้ยินเสียงตะโกนดังมาจากข้างหลัง
(คนอย่างฉัน... คนที่ไม่มีอะไรอย่างฉันโดนคนอื่นดูถูกได้ตลอด)
ทันทีที่รถวิ่งออกไปยังถนนซึ่งไร้เพื่อนร่วมทาง ความอัดอั้นตันใจก็พลันล้นทะลัก
ออกมา เจ็บใจเหลือเกิน
‘คนที่จะมาแทนเธอมีอีกตั้งเยอะ ถึงไมมีเธอรานนี้ก็อยูได’
ค�าพูดของผู้จัดการร้านทิ่มแทงแผ่นอก
(เรื่องนั้นฉันเองก็รู้)
แม้ไม่มีเขาโลกก็ยังหมุนต่อ นี่ไม่ใช่การยอมแพ้ ไม่ใช่อคติ นับตั้งแต่ตอนอายุ
14
