Page 11 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 11
MISAO HIGUCHI
ไม่ได้กลับมายังหมู่บ้านอีก
ทว่าฮิโระกลับละเมิดค�าเตือน บุกรุกเข้ามายังภูเขาลึก พ่อของเขาออกตามหา
และตอนนี้เขากับพ่อก็ติดอยู่กลางภูเขาหิมะไม่สามารถกลับออกไปได้
(พ่อ พ่อ ตื่นสิ ตื่น...)
ฮิโระอยากเรียกพ่อ แต่ความหนาวท�าให้ล�าคอแข็งทื่อจนไม่สามารถเปล่งเสียง
ออกมาได้ พ่อซึ่งพยายามบอกเขาตลอดจนถึงเมื่อครู่ว่า “ห้ามหลับเด็ดขาดนะฮิโระ ห้าม
หลับเด็ดขาด” ตอนนี้ดวงตากลับปดสนิท ร่างกายไม่ไหวติง
(พ่อก�าลังจะตาย...)
ในสมองของฮิโระมีแต่เรื่องนี้ผุดขึ้นมา ทว่าฮิโระก็ถูกความง่วงขั้นรุนแรงเข้าจู่โจม
เช่นกัน ระบบประสาทเริ่มแน่นิ่ง
เวลาผ่านไปนานเท่าใดกัน จู่ๆ หิมะที่ตกลงมาก็เริ่มซา
ฮิโระมองไปเบื้องหน้า เขาเห็นทุ่งสีขาวโพลนกว้างสุดลูกหูลูกตา มวลไม้ตั้ง
ตระหง่านราวกับกลุ่มเจดีย์สีขาว และเมื่อมองเลยออกไป ความมืดมิดราวกับหินออบซีเดียน
สีด�าสนิทก�าลังแผ่ขยายกว้าง
แม้อยู่ในสภาพสะลึมสะลือ แต่ฮิโระก็มองเห็นอัญมณีสีเงินลอยอยู่เหนือความมืด
นั้น อัญมณีสีเงินส่องประกายวูบวาบดุจเพลิงจิ้งจอกก�าลังเคลื่อนที่เข้ามาใกล้
เป็นภาพที่น่ามหัศจรรย์เหลือเกิน รอบข้างเงียบสงัด สงบมากจนความเงียบนั้น
กลายเป็นเสียงกระทบโสตประสาทของฮิโระ
ในที่สุดฮิโระก็รับรู้ได้ว่า อัญมณีสีเงินที่ก�าลังเคลื่อนเข้ามาใกล้ตนนั้นคือหมาป่า
ตัวใหญ่ราวกับภูเขาลูกย่อมๆ สีเงินเป็นสีขนของหมาป่า ขนของมันหนาฟูฟ่อง แต่ละเส้น
เปล่งประกายดั่งแสงจันทร์ หมาป่าตัวนี้มีหางยาวจ�านวนเก้าหาง ดวงตาสีทองทอประกาย
ดุจดวงดาวท่ามกลางขนสีเงิน
ที่น่าแปลกคือ หมาป่าตัวนี้ก�าลังเหยียบย�่าอยู่บนผิวหิมะแท้ๆ แต่กลับไร้เกล็ด
สีขาวปลิวว่อน พื้นหิมะไม่ยุบตัวเป็นแอ่ง หางทั้งเก้าโบกสะบัดไปมาอย่างงามสง่า มัน
ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้อย่างเงียบสงบ ไร้เสียง ไร้รอยเท้า ก่อนหยุดยืนอยู่เบื้องหน้าฮิโระ
พอดี
หัวใจดวงน้อยของฮิโระเต้นกระดอนทันใด
9
