Page 12 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 12
คืนรักเทพหมาป่ า
ร่างกายสั่นสะท้าน ไม่ใช่เพราะหนาว แต่เพราะความกลัว ความหวั่นเกรงที่
ไม่สามารถหาค�าพูดมาอธิบายได้เอ่อทะลักออกมาจากใต้ช่องท้องของฮิโระ เป็นความ
หวาดหวั่นประหนึ่งก�าลังยืนอยู่บนสะพานสูงที่แกว่งไปมาขณะจ้องมองแม่น�้าลึกใต้ฝ่าเท้า
ทว่าในขณะเดียวกันฮิโระกลับไม่สามารถละสายตาไปจากหมาป่าตัวนี้ได้เลย
(สวยจัง...)
ฮิโระคิด ไม่ว่าจะเป็นดวงจันทร์ซึ่งลอยอยู่ท่ามกลางความมืดมิด ดาวประกายพรึก
เวลารุ่งสาง หิมะสีขาวยามต้องแสงตะวัน สีนวลเรืองรองของไข่มุก ต่อให้ทุกอย่างมา
รวมกันก็ยังไม่งดงามเท่าหมาป่าที่อยู่เบื้องหน้า ฮิโระยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ แต่เขารู้สึกได้
ว่าวิญญาณของเขาก�าลังสั่นไหว เขาไม่เคยเห็นสิ่งมีชีวิตที่งดงามและน่ามหัศจรรย์เท่านี้
มาก่อน รวมถึงไม่เคยเจออะไรที่น่ากลัวเช่นนี้มาก่อนด้วย...
ดวงตาซึ่งสุกสกาวราวกับดวงดาวของหมาป่าหรี่ลง มันยื่นจมูกไปทางพ่อ ตอนนั้น
ไม่รู้ท�าไมเหมือนกัน แต่ฮิโระรับรู้ได้ทันทีว่าหมาป่าที่แสนน่ากลัวและงดงามตัวนี้ก�าลังจะ
ท�าอะไร มันก�าลังจะพาพ่อของเขาไป
...เดี๋ยว อย่าเอาวิญญาณของพ่อไป
ฮิโระพยายามตะโกนสุดเสียง แต่เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเสียงของเขาดังออกมา
จริงหรือเปล่า ล�าคอแข็งทื่อไม่ขยับ สติสัมปชัญญะเลื่อนลอย เขารู้สึกเหมือนอยู่ใน
ความฝัน
...เอาวิญญาณของฉันไปก็ได้ ช่วยพ่อฉันด้วย...
พ่อไม่ได้ผิดอะไร คนฝ่าฝนค�าสั่ง บุกรุกเข้ามาในภูเขาลึกคือตัวเขาเอง
...ไม่ได้ ฮิโระได้ยินเสียงดังก้องในสมอง
เป็นเสียงสงบนิ่งแต่ทุ้มต�่าน่าเกรงขามราวกับเสียงสะท้อนจากภูเขา ในขณะ
เดียวกันน�้าเสียงอันแจ่มชัดและไพเราะนี้ก็ท�าให้หัวใจของฮิโระสั่นไหว
‘พ่อของเจ้าต้องตาย แต่เจ้ายังมีชีวิตอยู่ต่อ เจ้ายังเยาว์นัก ข้าจะช่วยเจ้า’
และเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน หมาป่ากล่าวต่อ
‘เมื่อเจ้าอายุยี่สิบปี ข้าจะมารับตัวเจ้าไป’
...เมื่ออายุยี่สิบปี?
‘ถูกต้อง ข้าจะบอกชื่อจริงของข้าเพื่อเป็นสัญลักษณ์ของค�ามั่น ข้าชื่อ...’
10
