Page 15 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 15
MISAO HIGUCHI
ที่จริงฮิโระอยากตะโกนออกไปอย่างนั้น แต่เขาใกล้จะอายุยี่สิบปีแล้วจึงควร
สะกดกลั้นอารมณ์ให้สมกับเป็นผู้ใหญ่หน่อย
“คือว่า โทริโนะคุงก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าบ้านสุมิดะน่ะเป็นตระกูลแบบไหน?”
ตระกูลสุมิดะเป็นตระกูลถือครองที่ดินรายใหญ่ของจังหวัด มีบริษัทก่อสร้างและ
บริษัทพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ นอกจากนี้ประธานคนปัจจุบันยังเป็นสมาชิกสภาจังหวัด
มาแล้วหลายสมัย ในจังหวัดนี้ไม่มีใครไม่รู้จัก
“ช่วยปล่อยเลยตามเลยไปหน่อยไม่ได้หรือไง”
ทว่าถ้อยค�าที่ผู้จัดการร้านกล่าวเสริมพลางถอนหายใจนี้กลับท�าให้ความพยายาม
อดทนแบบผู้ใหญ่ของฮิโระขาดผึง
“เพราะผู้จัดการไม่ยอมพูด ผมเลยต้องพูดไม่ใช่เหรอครับ”
“หนวกหู! คนที่จะมาแทนเธอมีอีกตั้งเยอะ ถึงไม่มีเธอร้านนี้ก็อยู่ได้”
ผู้จัดการร้านหันหลังให้ แสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่อยากเสวนาด้วยแล้ว ฮิโระ
กัดริมฝีปากเงียบกริบ
ฮิโระเจ็บใจที่ถูกไล่ออกอย่างไม่สมเหตุสมผล แต่จากประสบการณ์ที่พอมีอยู่บ้าง
เขารู้ดีว่าเถียงไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์
เขาเดินออกจากห้องพักพนักงาน ‘สุมิดะ’ ซึ่งก�าลังจะอายุยี่สิบสามในปีนี้มอง
ฮิโระพร้อมส่งยิ้มเย้ยมาจากหลังเคาน์เตอร์แคชเชียร์
“ไง ไปดีๆ ล่ะ ฮีโร่คุง”
ฮิโระเมินค�าพูดของสุมิดะ เขาอยากกระชากคอเสื้ออีกฝ่ายและตะโกนใส่หน้า
เย้ยหยันนั้นว่า ‘สารเลว!’ เขาอยากท�า แต่หากท�าเช่นนั้นลงไปเท่ากับว่าเขาลดระดับ
ตัวเองเป็นคน ‘สารเลว’ แบบเดียวกับหมอนั่น พอคิดว่าย่าต้องเสียใจแน่ๆ ฮิโระจึงอดกลั้น
และเดินออกจากร้านไปเงียบๆ
(หน็อย แต่ฉันไม่ผิดสักหน่อย)
ลมเย็นพัดปะทะผิวหน้า ฮิโระเปดเบาะรถจักรยานยนต์ที่จอดไว้ก่อนหยิบหมวก
กันน็อกออกมา พอเห็นคู่มือเตรียมสอบเข้าโรงเรียนเฉพาะทางอยู่ข้างใน เขาก็ถอนหายใจ
ออกมาโดยไม่รู้ตัว อารมณ์โทสะเริ่มเจือจาง ความหดหู่และความเหนื่อยล้าเข้ามาแทนที่
โอบล้อมไหล่อันบอบบางของเขา
13
