Page 23 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 23
MISAO HIGUCHI
ฮิโระบอกตัวเองเช่นนั้น หากเปรียบเทียบเวลาที่เขาจมปลักอยู่แต่กับความเศร้า
ฮิโระชอบตัวเขาเวลามุ่งมั่นไปข้างหน้ามากกว่าเป็นไหนๆ การพอใจในตัวเองย่อมดีกว่า
เวทนาตัวเอง
เมื่อคิดได้เช่นนั้น ความรู้สึกหดหู่ก็พลันเปลี่ยนเป็นแสงสว่าง
ทั้งสองเดินเคียงข้างออกจากศาลเจ้ามุ่งหน้ากลับบ้าน
“พรุ่งนี้เป็นวันเกิดหลาน ต้องมีเค้กสินะ”
ย่าเอ่ยปาก ฮิโระได้ยินดังนั้นก็ตกใจ เขาไม่เคยคิดอยากให้ใครมาท�าอะไรให้ใน
วันเกิดเลย
“ไม่เป็นไรครับ พรุ่งนี้หิมะน่าจะตกด้วย อีกอย่างผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ”
ฮิโระดีใจที่ย่าอยากฉลองวันเกิดให้ แต่การเดินทางจากบ้านซึ่งมียานพาหนะเป็น
จักรยานยนต์ของฮิโระเพียงคันเดียวไปยังร้านเค้กในตัวเมืองนั้นเป็นเรื่องหนักหนาเอาการ
โดยเฉพาะในวันหิมะตก แค่เดินไปปายรถเมล์ก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมงแล้ว แถมยังมีรถผ่าน
เพียงไม่กี่คันอีกต่างหาก ทว่าย่ากลับไม่ยอมแพ้
“พูดอะไรน่ะ วันเกิดอายุยี่สิบปีเป็นวันพิเศษนะ พรุ่งนี้เราไปซื้อเค้กด้วยกัน ย่าเอง
ก็ก�าลังจะหายหวัดแล้ว”
ย่าพูดเพียงเท่านี้ก่อนเดินลงบันไดไป ทิ้งความรู้สึกจักจี้ไว้ในใจของฮิโระ
ขอบคุณครับ ฮิโระเอ่ยในใจ จากนั้นฮิโระก็ส่งเสียงตะโกน “ย่า จับมือผมสิ!” เขา
รีบเข้าไปจับแขนย่าเพื่อประคองท่านเดินลงบันได
“อ๊ะ โทชิโนะซัง กลับมาแล้วเหรอครับ ดีใจจังที่ได้เจอ”
ทันทีที่ออกจากเขตศาลเจ้ามาถึงหน้าบ้าน ใบหน้าของฮิโระก็แปรเปลี่ยนเป็น
บูดเบี้ยวโดยไม่รู้ตัว คนสองคนที่เขาไม่อยากเจอก�าลังดักรออยู่หน้าประตูบ้าน
ชายใส่สูทสองคน กับรถยนต์ติดชื่อบริษัท ‘สุมิดะอสังหาริมทรัพย์’ จอดอยู่ข้างๆ
หนึ่งคัน ความรู้สึกของฮิโระคือ ‘อีกแล้วเหรอ’
“อย่ามาโดยพลการสิครับ วันนี้ย่าของผมเป็นหวัด ช่วยกลับไปด้วย”
ฮิโระบอกด้วยน�้าเสียงเย็นชา แต่ชายทั้งสองกลับยิ้มกริ่ม “พวกเราอุตส่าห์มา
แล้วนะครับ” พวกเขาดึงดันไม่ยอมแพ้ง่ายๆ
21
