Page 26 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า

คืนรักเทพหมาป่ า

มลายไปจนสิ้น ฮิโระเรียกสติตัวเองกลับคืนมา “รับทราบครับ!” เขาเอ่ยอย่างร่าเริงที่สุด
เท่าที่ท�าได้ เมื่อครู่เพิ่งสัญญากับตัวเองต่อหน้าต้นการบูรไปแท้ๆ ว่าจะไม่นึกเวทนาตัวเอง
อีก ย่าเดินเข้าบ้านไปแล้ว ฮิโระแวะส่องตู้จดหมายก่อนเดินไปหยิบน�้ามันตะเกียงในห้อง

เก็บของ ภายในตู้จดหมายมีจดหมายอยู่เพียงฉบับเดียว จ่าหน้าถึงย่า ชื่อผู้ส่งคือ ‘โอเสะ
อิจิโร่’ ที่อยู่ระบุเป็นมหาวิทยาลัยรัฐบาลในจังหวัด
(นี่มันอะไร?)
ฮิโระเอียงศีรษะด้วยความสงสัย เขายัดจดหมายใส่กระเปาเสื้อนอก และจากนั้น

ความคิดเรื่องจดหมายก็ปลิวหายไปจากสมอง

‘ภูเขาลึกเปนอาณาเขตของทานอินุงามิ เพราะฉะนั้นหามเขาไปเปนอันขาด หาก
ทําใหทานอินุงามิโกรธ จะโดนเอาวิญญาณไป...’

นี่คือประโยคที่ย่ามักพูดอยู่บ่อยๆ สมัยฮิโระยังเป็นเด็ก
สิบปีก่อนฮิโระหลงทางอยู่ในภูเขาหิมะและหมดสติอยู่ในภูเขาลึก แต่เขารอดชีวิต
กลับมาได้ โดยถูกพบตัวอยู่ใต้ท่านโอคุสุ ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ของศาลเจ้าอินุงามิ ย่าเล่าให้ฟัง
ว่าฮิโระนอนหลับราวกับอยู่ในอ้อมกอดของต้นการบูร

แต่กลับไร้ร่างของพ่อบริเวณนั้น แม้พยายามตามหาเท่าไร สุดท้ายก็ไม่เจอแม้แต่
ศพ
ฮิโระยืนกรานว่า เขาล่วงล�้าเข้าไปในเขตอาศัยของเทพ และพ่อก็ถูกพรากวิญญาณ
ไปเพียงคนเดียว

อินุงามิเป็นเทพที่คนในหมู่บ้านเคารพบูชามานานเป็นพันปี สมัยก่อนมีงาน
เทศกาลรื่นเริงจัดขึ้นปีละครั้ง หญิงสาวในหมู่บ้านจะถูกคัดเลือกให้เป็นมิโกะเพื่อถวายตัว
รับใช้ท่านเทพ
ทว่าตั้งแต่ประมาณเมื่อห้าสิบปีก่อน คนในหมู่บ้านค่อยๆ ทยอยย้ายออกไป

ชาวบ้านมีจ�านวนน้อยลง งานเทศกาลจึงพลอยถูกยกเลิกไปด้วย ศาลเจ้าร้างผู้คน หลายปี
มานี้มีแค่ย่าคนเดียวเท่านั้นที่หมั่นเพียรไปกราบไหว้บูชาและท�าความสะอาดศาลเจ้าด้วย
ศรัทธาอันแรงกล้า
ค�ายืนกรานของฮิโระที่ว่าเจออินุงามิ แน่นอนว่าไม่มีใครเชื่อ จนสุดท้ายฮิโระ

24