Page 25 - อ่านฟรี คืนรักเทพหมาป่า
P. 25

MISAO HIGUCHI


                และไม่รู้เป็นเวรกรรมอะไร บริษัทรับเจรจากว้านซื้อที่ดินและด�าเนินการก่อสร้าง
          ให้เจ้าของโครงการนั้นดันเป็นบริษัทของพ่อสุมิดะ ‘สารเลว’ คนนั้น
                “เอาตรงๆ เลยนะครับ โทริโนะซัง ศาลเจ้าที่ไม่มีคนมากราบไหว้จะเหลือทิ้งไว้

          ท�าไมครับ? เทพที่ไม่น่าท�าประโยชน์อะไรได้มีอยู่จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้...”
                “ฉันมีหน้าที่ปกปองศาลเจ้าอินุงามิ และท่านอินุงามิก็มีตัวตนอยู่จริง”
                ย่ากล่าวเสียงแข็ง ท่านเป็นแบบนี้เสมอ แม้แต่ฮิโระยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งเลยว่า
          อินุงามิมีตัวตนอยู่จริงหรือเปล่า แต่ย่ากลับเชื่อโดยปราศจากความเคลือบแคลงใดๆ ชาย

          ทั้งสองส่ายหน้าเป็นเชิงดูแคลน
                “เอาเป็นว่าผมขอมอบสิ่งนี้ให้ก่อนก็แล้วกัน ถ้าเป็นที่นี่ละก็ คุณสามารถย้าย
          เข้าไปอยู่ได้ทันที อีกอย่างผมขอเตือนไว้ก่อน ถ้าขืนดันทุรังต่อไปทางผมคงต้องใช้ไม้แข็ง”
                แผ่นพับที่ชายสวมสูทยื่นให้ย่าคือ คู่มือแนะน�าส�าหรับเข้าอาศัยในบ้านพักคนชรา

          พร้อมการดูแลพยาบาลแบบครบวงจร ทันทีที่เห็นแผ่นพับ ความโกรธของฮิโระก็เอ่อทะลัก
          ออกมาราวกับมีไฟลุกพึ่บในศีรษะของเขา
                “กลับไปซะ! ถ้าไม่ยอมรับเงื่อนไขก็ไม่มีอะไรต้องคุยกัน!”
                ฮิโระตอกกลับไปชุดใหญ่ รู้ตัวอีกทีมือของเขาก็ผลักหัวไหล่ของชายผู้นั้นเต็มแรง

          ไปแล้ว ร่างกายของชายในวัยผู้ใหญ่ไม่ได้สะดุ้งสะเทือนมากนัก อีกฝ่ายแสยะยิ้มดูถูกฮิโระ
          นั่นท�าให้เขาเจ็บใจมากกว่าเดิม ฮิโระรู้สึกถูกมองข้ามเพราะความไร้พลังของตัวเอง
                แม้รถยนต์ลับสายตาไปแล้ว แต่ความเจ็บใจยังคงอยู่ ถ้าฉันโตเป็นผู้ใหญ่กว่านี้
          ถ้าฉันท�างานหาเงินได้มากกว่านี้ ความคิดสมมติที่เป็นไปไม่ได้พรั่งพรูออกมาจากก้นบึ้ง

          ของความรู้สึก นับตั้งแต่เสียพ่อไป นับตั้งแต่แรงกดดันให้ขายที่รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
          ความคิดเปล่าประโยชน์พวกนี้มักออกมาวนเวียนอยู่ในสมองของฮิโระซ�้าแล้วซ�้าเล่า
                “ย่าครับ ผมขอโทษ”
                ฮิโระทนความน่าสมเพชของตัวเองไม่ไหวจึงกล่าวขอโทษออกมา “ขอโทษเรื่อง

          อะไร...” ย่าถามด้วยน�้าเสียงราบเรียบขณะเปดประตูหน้าบ้าน
                “ว่าแต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะ ช่วยไปเอาน�้ามันตะเกียงจากห้องเก็บของมาให้
          ย่าหน่อย แรงงานผู้ชายของบ้านเรามีแค่หลานคนเดียว เพราะฉะนั้นกระฉับกระเฉงหน่อยสิ”
                ย่าตบสะโพกของฮิโระดังตุ้บ ราวกับต้องการปัดเป่าความอ่อนแอของเขาให้


                                         23
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30