Page 45 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 1
P. 45
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
เดินกลับไปยังเรือนเฮ่าหรานโดยปราศจากค�าพูดตลอดทาง เมื่อต้วนเสียวหั่ว
เห็นสีหน้าของเสิ่นเฮ่าก็รู้ว่าตระกูลเสิ่นรังแกเสิ่นเฮ่าอีกแล้ว
ต้วนเสียวหั่วกล่าวอย่างมีน�้าโห “พี่ใหญ่ เหตุใดถึงต้องมารองรับอารมณ์
อยู่ที่นี่ด้วยเล่าขอรับ เรือนเฮ่าหรานของเราฉวยโอกาสย้ายออกไปช่วงเช้าก็ได้
แล้ว!”
ถังเค่อตวาดออกมาว่า “เจ้าจะไปเข้าใจอะไร? เรือนเฮ่าหรานย้ายออก
ไป พูดเสียง่ายดาย จะย้ายอย่างไร ย้ายไปที่ไหน?”
ต้วนเสียวหั่วกล่าวอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรมว่า “ข้าจะไปรู้ได้อย่างไร?
ถังเค่อ เจ้าไม่ได้รับการขนานนามว่าดาวมากปญญาหรอกหรือ? เหตุใดแม้แต่
เรื่องนี้ก็แก้ไขไม่ได้เล่า?”
ถังเค่อถอนหายใจ “เสียวหั่ว เจ้าก็รู้ว่าประมุขยุทธภพนี้หาใช่บุคคล
ธรรมดา แต่ไหนแต่ไรมาประมุขยุทธภพนั้นถือก�าเนิดท่ามกลางบรรดาลูก
หลานตระกูลใหญ่ ไม่เพียงต้องอาศัยความสามารถของตนเท่านั้น ยังต้องอาศัย
ก�าลังของตระกูลที่อยู่เบื้องหลังอีกด้วย ตอนนี้ท่านประมุขรับต�าแหน่งยังไม่ถึง
หนึ่งป หากย้ายออกไปปุบปบ ในยุทธภพจะไม่วุ่นวายหรอกหรือ? นับแต่
โบราณส่งถ่านท่ามกลางหิมะมีน้อยนัก ตกบ่อถมหินกลับมีอักโข ”
6
เสิ่นเฮ่าขมวดคิ้วพร้อมเอ่ยว่า “พอเถอะถังเค่อ เสียวหั่วอายุยังน้อย
ไม่ต้องไปอธิบายเขา พวกเจ้าจงออกไปก่อน ข้าจะขออยู่อย่างสงบสักครู่...”
6 ส่งถ่านท่ามกลางหิมะมีน้อยนัก ตกบ่อถมหินกลับมีอักโข เป็นส�านวน หมายถึง คนเรายามยากล�าบาก
น้อยนักที่จะมีคนมาช่วย จะมีแต่คนคอยซ�้าเติม
43
