Page 43 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 1
P. 43
àËÁ»ҪÒ
àËÁ»ҪÒ
อันขาด ไม่มีวัน!”
ถังเค่ออุ้มเอกสารเป็นตั้งออกมา ครั้นเห็นว่าด้านนอกโหวกเหวก
วุ่นวายก็ขมวดคิ้วทันทีพร้อมเอ่ยว่า “เอะอะโวยวายอะไรกัน? เสียวหั่ว เรื่องนี้
ท่านประมุขตัดสินใจไปแล้ว จงอย่าสงสัย”
แต่ไหนแต่ไรมาต้วนเสียวหั่วก็หวาดกลัวถังเค่อ พอถูกเขาพูดประโยค
เดียวจึงไม่ส่งเสียงอีก
คราวนี้ถังเค่อถึงกล่าวกับเซียวฟางต่อว่า “เซียวฟาง ในเมื่อเจ้าเป็น
บ่าวไพร่ตระกูลเสิ่นแล้วก็ต้องกินอยู่ร่วมกับบ่าวไพร่...นอกจากนี้...” เขามอง
ประเมินชุดสีแดงเข้มที่เด่นสะดุดตายิ่งนักของเซียวฟางตั้งแต่หัวจรดเท้า บังเกิด
ความดูแคลนขึ้นมาสองส่วน “การแต่งตัวสะดุดตาชาวบ้านร้านตลาดไม่เข้าพวก
เช่นนี้ก็รีบเปลี่ยนโดยเร็วเสีย วันหน้าให้สวมเสื้อสั้นผ้าหยาบสีน�้าตาลเฉกเช่น
บ่าวไพร่คนอื่นๆ เสียวหั่ว เจ้าพาเขาไปรับชุด”
ใต้หล้ามีผู้ใดกล้าสั่งสอนเจ้าพิษเช่นนี้บ้าง? หากเจียงเสี่ยวฮวาอยู่
ตรงนี้แล้วได้ยินเข้า ทั้งสองจะต้องถูกลูกดอกอาบยาพิษทันทีแน่ แต่เซียวฟาง
กลับเหมือนได้ยินค�าพูดที่สมเหตุสมผลอะไรบางอย่างก็ไม่ปาน เขาโค้งค�านับ
ลงต�่าพร้อมกล่าวอย่างพินอบพิเทาออกมาว่า “ค�ากล่าวของท่านถัง เซียวฟาง
เข้าใจแล้ว ข้าน้อยจะแก้ไขให้ถูกต้องขอรับ”
“บรรณาการของปนี้คล้ายว่ายังขาดไปมากนะ” เสิ่นหรู่ชางนั่งอยู่บน
41
