Page 48 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 1
P. 48
º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàÅ‹ËÃŒÍÂàÅ‹Ë 11
º‹ÒÇÁÒÃ
พูดขึ้นมาว่า “ใครๆ ต่างก็รู้ว่ามือของเซียวฟางคือหนึ่งในของไม่กี่อย่างที่ยาก
จะพบเห็นมากที่สุด”
“นี่เป็นวาจาเหลวไหลทั้งเพของคนใต้หล้า” เซียวฟางก้มหน้าลงด้วย
ความเคารพนบนอบ ผมมวยสูงเผยให้เห็นท้ายทอยอันขาวละเอียด เมื่อมอง
จากต�าแหน่งของเสิ่นเฮ่าก็รู้สึกได้เพียงความอ่อนแอและบอบบางเท่านั้น
เพียงบีบเล็กน้อยก็เอาชีวิตของเซียวฟางได้แล้ว
“วาจาเหลวไหล?” รอยยิ้มเสิ่นเฮ่ากดลึกมากยิ่งขึ้น “เช่นนั้นกระบี่ของ
ข้าก็นับว่าเป็นวาจาเหลวไหลด้วย?”
“กระบี่ของนายท่านสมค�าเล่าลือจริงขอรับ ส่วนมือของข้าน้อยนั้น
เป็นการกล่าวชมเกินจริง” เซียวฟางยังคงตอบด้วยความอ่อนโยน
“จริงหรือ?” เสิ่นเฮ่าย้อนถาม “เช่นนั้นข้าก็อยากลองดูว่ามือของเจ้า
หน้าตาเป็นเช่นไร เซียวฟาง ถกแขนเสื้อขึ้น!”
เซียวฟางตะลึงงันไปชั่วขณะ จากนั้นหัวเราะฮ่าๆ ออกมา “นายท่าน
มือของบ่าวไพร่คู่หนึ่งจะมีอะไรน่าดูกัน อย่าท�าให้ดวงตาของท่านแปดเปอน
เลยนะขอรับ”
เซียวฟางสีหน้าคล้ายเป็นปกติ เพียงยิ้มอย่างอ่อนโยนเท่านั้น
ส่วนเสิ่นเฮ่ากลับมองความประหม่าและความขลาดกลัวซึ่งแฝงภายใน
ออก
การที่เขาโยกโย้ครั้งแล้วครั้งเล่ากลับกระตุ้นความสนใจของเสิ่นเฮ่า
ขึ้นมา
เสิ่นเฮ่าเลิกคิ้วพร้อมกุมมือเขาแล้วดึงมาข้างหน้า เขาเอ่ยถามขึ้นมา
46
